Natureza-morta con melón
Natureza-morta con melón | |
---|---|
Artista | Claude Monet |
Data | c. 1872 |
Técnica | óleo sobre tela |
Dimensións | 53 cm × 73 cm |
Nature morte avec melon, na tradución galega Bodegón con melón ou Natureza morta con melón, e na portuguesa Natureza-morta con melão, é un cadro de Claude Monet. Realizado a óleo sobre lenzo en 1872, é un bodegón, un dos poucos coñecidos no tema de Monet. Forma parte da colección do Museo Calouste Gulbenkian, en Lisboa, Portugal.
Descrición
[editar | editar a fonte]A pintura, feita en 1872, o mesmo ano no que Impression, soleil rais, está datada, aínda que se pensa que este foi concibido no ano seguinte; quizais estivese inspirada en Henri Fantin-Latour. Latour procurou representar o tema dun xeito clásico e académico, pero Monet, atopando un paralelo noutro pintor cun alcume similar, Manet, preferiu incorporar a súa propia apreciación e un contido subxectivo intencionado a obxectos inanimados.
As formas esféricas e circulares sucédense estruturadamente na pintura. Os froitos están guiados por unha sutil cadea rítmica e cromática cos obxectos de cerámica branca e azul dispostos sobre un mantel branco, mantendo unha consistencia plástica. A través dun sublime xogo luminoso, Monet raspa a pintura ao aire libre, tan apreciada por el, por Boudin —que tivo unha importancia crucial na traxectoria e obra artística de Claude Monet— e polos outros impresionistas. A luz que invade a superficie do lenzo deixa paso a imaxinar un amencer, dándolle á obra de Monet unha percepción diferente á habitual.
Esta é unha obra rara xa que se coñecen poucas naturezas mortas de todos os traballos de Monet, e aínda máis sendo desta época, xa que Monet só comezou a interesarse polo estilo a mediados da década de 1880, medio ano despois de que a súa esposa, Camille Monet, tivese falecido. A obra pertenceu a Durand-Ruel.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- A obra na páxina do Museu Calouste GulbenkianArquivado 24 de novembro de 2011 en Wayback Machine.