Manuel Barbeito Herrera
| Manuel Barbeito Herrera | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 1885 |
| Ferrol | |
| Falecemento | 27 de decembro de 1968 |
| Madrid | |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | xornalista e escritor |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Manuel Barbeito Herrera, nado en Ferrol en 1885 e finado en Madrid o 27 de decembro de 1968,[1] foi un xornalista e escritor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de Manuel Barbeíto, avogado e secretario do Xulgado de Ferrol. Comezou a súa carreira en Diario Ferrolano. Colaborou despois en El Ideal Gallego, El Noroeste, El Orzán e Marineda da Coruña ata que se trasladou a Madrid en 1922. Foi redactor de Informaciones e correspondente de La Voz de Galicia. De volta a Galicia dirixiu La Voz de Galicia entre os anos 1946 e 1948. Afincado novamente en Madrid colaborou en xornais da capital. Como escritor publicou poesía e foi premiado nos Xogos Florais de Santiago de Compostela de 1918 e nos Xogos da Coruña (1919 e 1920); tamén é autor dunha novela de tema galego titulada El retorno. En 1956 foi galardoado co Premio Rodríguez Santamaría de xornalismo.
Obras[editar | editar a fonte]
- De mi viejo solar, 1911.
- Libro de Poesías, 1912.
- Y el bufón reía, 1917.
- El divino monstruo, 1920.
- La querida del diablo, 1925.
- El retorno, 1944.
- La ciudad de los poetas y de las novias del amor ausente, 1958.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou con Marina Gancedo Martínez en 1926.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- García González, Aurora (2009). Historia de la empresa de La Voz de Galicia (1939-1992). Libros en Red. pp. 103–104.
|
