Malkata

Malkata
	; Malkata
Rexión	Alto Exipto
Coordenadas	Coordenadas: 25°42′55″N 32°35′28″L / 25.715280555556, 32.591111111111
Tipo	Complexo palaciano
Parte de	Necrópole de Tebas

Malkata (ou Malqata; árabe: الملقطة), é o sitio dun complexo palaciano do antigo Exipto construído durante o Novo Reino, polo faraón Amenhotep III da XVIII Dinastía de Exipto. Está situado na marxe occidental do Nilo en Tebas, Alto Exipto, no deserto ao sur de Medinet Habu. O sitio tamén incluía un templo dedicado á Grande Esposa Real de Amenhotep III, Tiy, que honra a Sobek, a divindade crocodilo.

Palacio de Amenhotep III[editar | editar a fonte]

Modelo:Infobox hieroglyphs

Hai varias estruturas no deserto, que consisten en varios pazos residenciais, un templo a Amón, un salón de festas, vilas de elite, casas para os familiares da familia real, apartamentos para asistentes e un altar do deserto chamado Kom al-Samak, todos eles construídos con ladrillos de barro.

O palacio construíuse no século XIV a.C. e o seu antigo nome era Per-Hay, "Casa do Rexo". Orixinalmente, o palacio era coñecido como o Palacio de Atón cegador. Construído na súa maioría con ladrillos de barro, foi a residencia de Amenhotep durante a maior parte da última parte do seu reinado. A construción comezou ao redor do ano 11 do seu reinado e continuou ata que o rei trasladouse alí definitivamente ao redor do ano 29. Unha vez rematada, foi a maior residencia real de Exipto.

Ao leste do palacio cavouse un gran lago cerimonial. A zona do palacio estaba conectada co Nilo a través dun sistema de canles, que rematan nun gran porto ou peirao, agora chamado Birket Habu.

Disposición do palacio[editar | editar a fonte]

[[Ficheiro::Bench End-Panel from a shelf support in the Palace of Amenhotep III-Fruit Stand MET 11.215.454.jpg|thumb|left|Panel final do banco pintado en Malkata que representa unha froita. Na colección do Museo Metropolitano de Arte]] O palacio contiña moitas salas de audiencia, salas centrais, patios, vilas, pequenos complexos de palacios para a familia real e apartamentos para funcionarios. O porto e a canle conectaban o palacio co Nilo, permitindo viaxar facilmente a través do río ata a cidade de Tebas, que estaba situada na marxe oriental. Hai poucas evidencias deste lago hoxe en día e poucas pero quedan os cimentos do propio palacio.

O apartamento real tiña un dormitorio, un camerino, unha sala de audiencia privada e un harén que, despois do reinado de Amenhotep III, utilizouse simplemente como almacén. O pazo tiña un patio central, e fronte ás habitacións do faraón había apartamentos para as súas fillas e o seu fillo. A súa Gran Esposa Real, Tiye, tiña o seu propio palacio máis pequeno en diagonal fronte ao do faraón. Os terreos do palacio contiñan xardíns e un gran lago de pracer.

Existen restos dun templo de Amón ao norte do palacio, dentro do complexo. Tamén se escavou un "altar do deserto" nos arredores das ruínas. Os restos dun templo da deusa Isis atópanse ao sur do complexo do palacio principal.

Malqata era xestionado por un verdadeiro exército de servos e persoal. Atopáronse restos de cociñas preto da cámara real, así como cuartos de servidores. O pazo semellaba unha cidade completa, con funcionarios encargados de diferentes seccións, como os xardíns e os diferentes apartamentos e barrios.

Decoración do pazo[editar | editar a fonte]

Fragmentos de pinturas murais revocadas deron aos arqueólogos unha visión de como estaba decorado o palacio. Varias pinturas da deusa Nekhbet compuñan o teito do dormitorio real. As paredes estaban decoradas con escenas de vida salvaxe: flores, canas e animais nas marismas, así como deseños xeométricos decorativos, con rosetas. Columnas de madeira adornadas pintadas para semellarse a lirios sostiñan os teitos. No palacio os arqueólogos tamén atoparon algunhas pinturas da gran esposa real, Tiye. Raros rastros de pinturas murais orixinais aínda son visibles no lugar, a pesar do mal estado de ruínas dos muros de ladrillo.

Historia do palacio[editar | editar a fonte]

O palacio parece que iniciouno Amenhotep III a principios do século XIV a.C. e o sitio ocupouse ata o Período romano-bizantino. Malqata foi sen dúbida a principal residencia de Amenhotep preto de Tebas, a capital do antigo Exipto, e polo tanto, probablemente o seu palacio principal en todo o país. Atopáronse restos doutros palacios máis pequenos en Tebas e outras cidades de todo Exipto, pero ningún era tan grande como o palacio de Amenhotep en Malqata.

Malqata abandonouse por Akenatón, fillo e sucesor de Amenhotep III cando trasladou a capital á súa nova cidade en Amarna, quizais co fin de romper a influencia dos poderosos sacerdotes do Templo de Amón. Porén, puido rehabilitarse polo xuvenil Tutankamón, cando restauráronse a relixión e a capital tradicionais e os sacerdotes do templo recuperaron a súa influencia na relixión e no goberno entretecidos do Antigo Exipto.

O sucesor de Tutankamón, Ai, probablemente habitou brevemente o palacio, e o faraón Horemheb tamén despois del, pero polo ascenso de Ramsés II, foi simplemente unha residencia menor, xa que a capital trasladouse a Pi-Ramsés no extremo norte.

Escavacións[editar | editar a fonte]

As ruínas do palacio foron "redescubertas" varias veces: en 1888 por Daressy, polo Museo Metropolitano de Arte en 1910–1920, polo Museo Universitario de Pensilvania na década de 1970 e desde 1985, son o lugar das escavacións da Misión Arqueolóxica da Universidade de Waseda.

Deir el-Shelwit[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Deir el-Shelwit.

Templo de Isis[editar | editar a fonte]

Xusto ao sur do palacio hai un templo dedicado a Isis que se construíu na época romana. O nome moderno deste templo é Deir al-Shalwi.

Asentamento romano e cemiterio[editar | editar a fonte]

As escavacións da zona realizadas polo equipo de Waseda descubriron os restos dun asentamento romano e dun cemiterio, atopando restos dos tempos de Traxano e Hadrián.

Malkata hoxe[editar | editar a fonte]

Ao lado do lugar hai unha vila moderna. Hai unha pequena igrexa e un mosteiro dedicados a San Teodoro Estratelates, tamén chamado Tawdros (ou Tadros) de Shotep (281-319 d.C.).