Locucións galegas sobre o cabalo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Ter forza coma un cabalo
  • A cabaleiro: montado sobre as costas doutro. Tamén se di ó cabaleiro [1].
  • A cabaliño: ver a cabaleiro.
  • A cabalo, de cabalo: montando sobre un cabalo [2].
  • Agora que ten poldro, parece outro: aplícase ó presumido.
  • A uña de cabalo: fuxir a todo correr [2][3].
  • Alma de cabalo: dise dunha persoa que fai o mal sen sentir escrúpulos [4].
  • Andar polos pés dos cabalos: dise das cousas que son tan baratas que ninguén as aprecia.
  • Arrancada de cabalo e parada de burro: dise dos que acometen un traballo con moito ímpeto para abandonalo ó pouco.
  • Bailar como un cabalo: dise da muller que brinca máis do debido ó bailar.
  • Bate-lo cabalo: ferilo coas esporas para que apure máis.
  • Cabalo de batalla: o punto principal dunha controversia, o argumento principal que se repite continuamente [2][5].
  • Caer/ cair da súa besta en baixo: Facerse cargo dunha cousa e ceder ante quen sostén o contrario, recoñecendo o erro [6].
  • Camiño de ferradura: dise do camiño que resulta apto para andar a cabalo pero non para carros.
  • Coma o cabalo do mesquiño, farto de auga, mal mantido e ben corrido: dise de quen é tratado mal, que non se lle dá nada pero que se lle esixe moito.
  • Como poldros: dise das persoas inquietas, nada xuízosas, especialmente dos rapaces [7].
  • Dar unha no cravo e outra na ferradura.
  • Ergue-los candeeiros: bota-las cabalarías as patas traseiras por alto para dar couces.
  • Estar a dente como egua galega: pasar fame e penalidades.
  • Ida sen volta, coma os poldros á feira.
  • Levar ás cabaliñas/ ó cabalete: levar sobre os ombros.
  • No cabalo de san Francisco: a pé; corre cos verbos andar, ir, etc.[2].
  • Non deixarse ferrar sen aceal: dise do que non obedece, ou das mozas que non se deixan meter man.
  • Non ser besta cega: dise de quen non ten un pelo de parvo [8].
  • Ó cabaleiro, ó cabaliño: ver a cabaleiro.
  • Ollos de cabalo: ollos saíntes e empenados.
  • Pasar de cabalo regalado a cabalo barrufeiro: dise cando se cae da prosperidade á desgraza [2].
  • Pasar [algo a alguén] por vez coma o fachuco ao cabalo: pasar unha cousa por outra sen que valla o mesmo, servir unha cousa por outra, conformarse cunha cousa peor da que se esperaba.
  • Sempre foi un besta!: dise de quen é un groseiro, rudo, burrán [8].
  • Ser unha besta negra: dise da persoa ou cousa que constitúe a principal dificultade para algo [9].
  • Ser máis besta que un burro: indica a ignorancia en grado sumo.
  • Ser unha besta brava/ ser unha besta do monte: dise da persoa groseira e ruda.
  • Ser unha moza como unha poldra.
  • Sopas de cabalo canso/cansado: pan mollado en viño, xeralmente tinto.
  • Ter forza coma un cabalo.
  • Ter un cabalo no pescozo: sufrir unha contractura no pescozo [10]. Tamén, ter un cabaleiro.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Eladio Rodríguez González, s. v. cabaleiro.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Eladio Rodríguez González, s. v. cabalo.
  3. Real Academia Galega 1913, s. v. cabalo.
  4. Juan Sobreira Salgado: Papeletas.
  5. Real Academia Galega 1913.
  6. Juan Sobreira Salgado: Papeletas. No orixinal: Caer ou cair da sua besta en bayxo.
  7. Eladio Rodríguez González, s. v. poldro.
  8. 8,0 8,1 Eladio Rodríguez González, s. v. besta.
  9. Real Academia Galega: Dicionario.
  10. Constantino García González.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]