Lockheed AH-56 Cheyenne

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Lockheed AH-56 Cheyenne
Tipohelicóptero de ataque
FabricanteLockheed
Primeiro voo21 de setembro de 1967
Estadocancelado
Unidades construídas10

O Lockheed AH-56 Cheyenne foi un helicóptero de ataque desenvolvido por Lockheed para o Exército dos Estados Unidos. Xurdiu do programa do Exército Sistema Avanzado de Soporte de Fogo aéreo (AAFSS) para crear o primeiro helicóptero de ataque dedicado en servizo. Lockheed deseñou o Cheyenne usando un sistema de rotor ríxido de catro palas e configurou a aeronave como un helicóptero composto con palas baixas e unha cola cunha hélice de pulo cun motor turboeixo General Electric T64. O Cheyenne tiña que ter unha alta velocidade para operar como escolta armada aos helicópteros de transporte do Exército como o Bell UH-1 Iroquois.

En 1966 o Exército premiou a Lockheed cun contrato por dez prototipos do AH-56, pero como recurso provisional tamén pediu o menos complexo AH-1 Cobra como helicóptero de ataque para combater en Vietnam. O AH-56 realizou o seu primeiro voo o 21 de setembro de 1967. En xaneiro de 1968 o Exército asinou un contrato de produción con Lockheed, baseándose no progreso das probas de voo. Un accidente fatal e problemas técnicos afectaron ao rendemento atrasando o desenvolvemento do Cheyenne e levando á cancelación do contrato de produción o 19 de maio de 1969.[1] O desenvolvemento do Cheyenne continuou coa esperanza de que finalmente entrase en servizo.

Pero a medida que a participación estadounidense no Vietnam se reducía, o Exército cancelou o programa Cheyenne o 9 de agosto de 1972. Nesa época o AH-1 Cobra estaba amplamente despregado polo Exército durante a guerra de Vietnam equipado co mísil anti-carro TOW. A polémica coa USAF sobre o papel do Cheyenne en combate ademais do clima político en relación aos programas militares de adquisición causaron que o Exército modificase os requirimentos para un helicóptero de ataque en favor dun aparello bimotor convencional.[2] O Exército anunciou un novo programa para un Helicóptero de Ataque Avanzado (AAH) o 17 de agosto de 1972,[3] que levou ao desenvolvemento do AH-64 Apache.

Desenvolvemento[editar | editar a fonte]

Antecedentes[editar | editar a fonte]

Antes do desenvolvemento do AH-56, todos os helicópteros armados foran modificacións de aeronaves existentes deseñadas para usos desarmados.[4] En 1962 o entón Secretario de Defensa estadounidense Robert McNamara convenceu á Xunta Howze a revisar os requisitos para a aviación do Exército. A xunta recomendou unha división aerotransportada apoiada por 90 helicópteros armados.[5] A recomendación da Xuntae Howze chegou ao mesmo tempo no que o Exército estaba preparando despregar os seus primeiros helicópteros de escolta armados en Vietnam; 15 UH-1A Iroquois foron modificados con sistemas para montar metralladoras, lanzagranadas e foguetes.[6]

En xuño de 1962 Bell Helicopter presentou un novo deseño de helicóptero a oficiais do Exército, coa esperanza de solicitar financiamento para continuar o desenvolvemento. O D-255 Iroquois Warrior foi concibido como un helicóptero de ataque baseado na célula e nos compoñentes dinámicos do UH-1B, cunha torreta montada no nariz, un canón na barriga e ás para levar foguetes ou mísiles anti-carro SS.10.[7]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. OAVCSA 1973, p. 7
  2. Robb 2006, p. 47
  3. OAVCSA 1973, p. 9
  4. OAVCSA 1973, p. 1
  5. Bonin 1986, pp. 5-6
  6. Wheeler, Howard A. (1987). Attack Helicopters, A History of Rotary-Wing Combat Aircraft. The Nautical and Aviation Publishing Company. ISBN 0-933852-52-5. 
  7. Verier, Mike (1990). Bell AH-1 Cobra. Osprey Publishing. ISBN 0-85045-934-6. 

Bibliografía[editar | editar a fonte]