Lingua selk'nam
| Selk'nam | ||
|---|---|---|
| Outros nomes: | Ona | |
| Falado en: | Chile e a Arxentina | |
| Rexións: | Patagonia, Terra do Fogo. | |
| Total de falantes: | ~1[1] | |
| Familia: | Chon Chon insular Selk'nam | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | --- | |
| ISO 639-3: | ona
| |
| Mapa | ||
| Status | ||
 | ||
A lingua selk'nam ou lingua ona,[3] é unha lingua propia do pobo selk'nam, unha tribo indíxena da Illa Grande da Terra do Fogo, no punto máis meridional de América do Sur.
Forma parte da familia das linguas chon da Patagonia. O selk'nam está case extinto por mor do xenocidio selk'nam realizado por inmigrantes europeos a finais do século XIX, a alta taxa de mortalidade por epidemia, e a desaparición da súa sociedade tradicional. Hai fontes que estabelecen que o derradeiro falante fluído nativo morreu na década de 1980,[4]:92 mentres outras apuntan a existencia de dous falantes superviventes no 2014.[5] Keyuk Yantén, un rapaz chileno con devanceiros selk'nam,[6] e Herminia Vera, unha muller selk'nam arxentina que finou no 2014[1], eran quen de comunicarse na lingua,[1] aínda que só como semifalantes ou falantes cun coñecemento pasivo limitado da lingua. O nome "ona" provén da lingua yámana e prevaleceu sobre selk'nam, nome que eles utilizaban para autodenominarse.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Rojas-Berscia, Luis Miguel (2014). A Heritage Reference Grammar of Selk'nam. Tesis de maestría. Nijmegen: Radboud Universiteit Nijmegen.
- ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
- ↑ "Entrada ona en Digalego". Arquivado dende o orixinal o 07 de marzo de 2017. Consultado o 07 de marzo de 2017.
- ↑ Adelaar, Willem (2010). "South America". In Christopher (ed.), Atlas of the World's Languages in Danger, 3rd Edition. UNESCO. pp. 86-94.
- ↑ Rojas, Luis (2014). A Heritage Reference Grammar of Selk'nam. Manuscript.
- ↑ El joven que está reviviendo un idioma agonizante
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Adelaar, Willem (2004). The Languages of the Andes. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-36275-7.
- Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin; Bank, Sebastian, eds. (2016). ["Ona" http://glottolog.org/resource/languoid/id/onaa1245]. Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
