Labradorita

Labradorita
Fórmula química	(Ca, Na)Al(Al, Si)Si2O8
Clase	Silicatos - VIII/J
Subclase	Tectosilicatos
Sistema cristalino	Triclínico, pinacoidal
Cor	Verde-pálido, azul, ás veces sen cor ou branco-gris
Brillo	De subvítreo a apagado
Dureza	6 - 6,5 (escala de Mohs)
Fractura	De perfecta a desigual
Raia	Branca
Densidade	2,7 g/cm3

A labradorita é un mineral do grupo dos silicatos, subgrupo tectosilicatos, sendo un feldespato dos denominados plaxioclasios. É un aluminosilicato de sodio e calcio.

Ser, é un membro intermedio da serie de solución sólida dos plaxioclasios que teñen por extremos a albita (plaxioclasio de sodio) e a anortita (plaxioclasio de calcio). En certo xeito, pode considerarse como unha variedade da anortita.

O seu nome provén da península do Labrador (Canadá). Outro sinómino, como pode ser espectrolita, provén da iridescencia espectral que é típica deste mineral. Sinónimos pouco usados son: carnatita, mauilita, radauita e silicita.

Hábito[editar | editar a fonte]

Observándoo na posición adecuada aprécianse os brillos da súa peculiar iridescencia, o que algúns denominan labradorescencia. Presenta nestes brillos un rango de cores desde a azul até a violeta, ás veces con verdes, amarelos ou laranxas, segundo a variedade. Algúns raros espécimes presentan todas estas cores á vez.

Normalmente tamén presenta maclas, producindo os cristais maclados un efecto de capas finas apiladas.

Ambiente de formación[editar | editar a fonte]

Aparece na cristalización de rochas ígneas e en rochas metamórficas. É moi común que apareza labradorita nos gabros e noutras rochas ígneas máficas, xa que por norma xeral os plaxioclasios son máis cálcicas canto máis básica sexa a roca que os contén. É o principal compoñente da anortosita.

Polo seu ambiente de formación, os minerais aos que normalmente aparece asociada son biotita, piroxeno e hornblenda.

Localización, extracción e uso[editar | editar a fonte]

Existes importantes depósitos no Labrador (Canadá), así como na península Escandinava.

Á parte do interese coleccionístico, a labradorita tamén ten aplicacións industriais para fabricar cerámicas, materiais refractarios e esmaltes, así como tamén se emprega cortada en lousas grandes na construción de edificacións como revestimento ornamental das paredes.

Algunhas labradoritas poden ser traballadas na xoiería.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]