La pell de brau
La pell de brau | |
---|---|
Autor/a | Salvador Espriu |
Orixe | Cataluña |
Lingua | catalán |
Xénero(s) | Poesía |
Data de pub. | 1960 |
ISBN | ISBN 8429739548 |
Seguido por | ' |
[ editar datos en Wikidata ] |
La pell de brau é un libro de poemas de Salvador Espriu publicado en 1960.[1]
Publicación
[editar | editar a fonte]Foi escrito entre xuño do 1957 en Arenys de Mar e xullo do 1958 en Barcelona. Finalmente fou publicado por Els Llibres de la Lletra d'Or o mes de abril de 1960. Foi adicado ó escritor Carles Riba, falecido o ano anterior 1959. O libro foi reeditado en numerosas ocasións: no 1968 por Cuadernos para el diálogo, no 1977 e no 2010[2].
Obra
[editar | editar a fonte]O libro iníciase cunha cita da Crónica do Gran Capitán. Tras dela atopamos un total 54 poemas. Pechándose o volume cunha cita do Libro de buen amor.[2] Trátase dunha alegoría crítica da España da posguerra e a súa intransixencia cos distintos pobos da Península Ibérica. Utiliza o mito de Sepharad, o lugar de orixe dos xudeus sefardís para referirse a España. Por mor do seu contido, é unha das obras máis populares e citadas do autor. Salvador Espriu converteuse, tras a publicación de La pell de brau, nun símbolo da loita contra o franquismo.[3]
En 2012, foi empregado pola Asemblea Nacional Catalá nun anuncio de vídeo da manifestación "de Cataluña, novo estado en Europa".[4]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "La pell de brau". L'Enciclopèdia.cat. Barcelona: Grup Enciclopèdia Catalana.
- ↑ 2,0 2,1 Espriu, Salvador (Setembro de 2021). La pell de brau. Columna Edicions. ISBN 978-84-664-1265-0.
- ↑ Amat, Jordi (21 de abril de 2010). "Salvador Espriu: La construcción de un símbolo". LA Vanguardia. Consultado o 1 de febreiro de 2017.
- ↑ ""Els homes no poden ser si no són lliures", l'espot de l'ANC per la Diada recita 'La pell de brau'". ara.cat. 28 de agosto de 2012. Consultado o 1 de febreiro de 2017.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- La pell de brau en elpoderdelapalabra.com
- La pell de brau en nosaltresllegim.com
- Análise de Maria Aurèlia Capmany