José María González-Llanos
 | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) José María González-Llanos Caruncho  27 de xuño de 1889 Ferrol, España |
| Morte | 14 de outubro de 1990 (101 anos) Maniños, España |
 Procurador en Cortes | |
| 3 de febreiro de 1953 – 21 de decembro de 1953 ← Pío García-Escudero y Fernández de Urrutia (pt)  – Tomás García-Diego de la Huerga → Lexislatura: IV lexislatura das Cortes franquistas | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | Militar, empresario e enxeñeiro |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua castelá e lingua francesa |
| Familia | |
| Fillos | Joaquín González-Llanos Galvache |
José María González-Llanos Caruncho, nado en Ferrol o 27 de xuño de 1899 e finado en Maniños (Fene) o 14 de outubro de 1990, foi un militar, empresario e enxeñeiro galego, director de Bazán, fundador de FENYA e Astano.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Nado nunha familia de tradición mariñeira, fillo de Humbelina Caruncho e Carlos González-Llanos Alesson. Entrou na Armada con 14 anos. Estudou na Escola Naval sendo alférez de navío en 1919. Estivo embarcado nos buques Reina Regente, Alfonso XIII, España e Jaime, Carlos V e Cataluña, Proserpina, e Marqués de la Victoria. Foi capitán do torpedeiro número 2 da Flotilla de Submarinos e Torpedeiros con base en Ferrol.
Participou na guerra do Rif a bordo do acoirazado Alfonso XIII na campaña de toma de Melilla e en Tiguisas e Wed Targa, Tetuán. En 1924 e 1925 estudou para enxeñeiro eléctrico en Montefiori, Universidade de Liexa, sendo número un da promoción. Estudou na Academia de Enxeñeiros de Ferrol, titulándose en 1928.
En 1929 entrou a traballar para a Sociedad Española de Construcción Naval como xefe dos servizos eléctricos. En 1931 pasou a enxeñeiro xefe dos traballos do estaleiro. En 1933 era enxeñeiro xefe do estaleiro e en 1935 director en Ferrol.
Coa sublevación do 18 de xullo de 1936 deixou o cargo, e embarcou no cruceiro Canarias para participar no bloqueo do estreito de Xibraltar. Antes do remate da guerra civil volveu ocupar o posto de Director de SECN. Traballou na súa modernización: creación da escola de aprendices, fábrica de turbinas e na fundación de FENYA e de ASTANO en 1941.[1] En 1949 deixou o seu cargo na Bazán.
Foi catedrático da Escola Superior de Enxeñeiros Navais de Madrid, desde 1947 a 1961.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Tivo 16 fillos, entre eles Joaquín González-Llanos Galvache, que foi alcalde de Ferrol e Ignacio González-Llanos Galvache, que xunto ao seu irmán Joaquín foi director de Astano durante os anos en que se realizaron as botaduras dos maiores barcos do mundo, todo un fito para o estaleiro e a comarca.
Publicacións[editar | editar a fonte]
- Curso de Máquinas Eléctricas (2007). A Coruña: Litografía e imprenta Roel. ISBN 978-92-0-282660-1 En tres tomos, foi texto oficial na escola de enxeñería de Madrid.
- El decenio. Quirón ediciones. ISBN 978-84-96016-86-6
Recoñecementos[editar | editar a fonte]
- Cruz Roja del Mérito Naval.
- Cruz Blanca del Mérito Naval, Real Orde do 20 de xaneiro de 1926.
- Contralmirante honorario da Armada Española.
- Presidente de honor do Real Coro Toxos e Froles.
O Concello de Ferrol e a Universidade da Coruña conceden os premios de investigación González Llanos e Concepción Arenal.
Fillo predilecto de Ferrol.
En 1999 colocouse unha estatua na súa memoria no barrio ferrolán de Esteiro, por iniciativa veciñal en agradecemento polo seu labor.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Galicia Artaba Digital (ed.). "José María González Llanos y Caruncho. Fundador de Astano". Consultado o 3 de outubro de 2013.
