Josepa Serraviñals

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Josepa Serraviñals i Furió»)
Josepa Serraviñals
Nacemento1899
Falecementovalor descoñecido
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónpintora
Premiosmedalla de prata e Josep Masriera Award
editar datos en Wikidata ]

Josepa Serraviñals i Furió, nada en 1889, foi unha pintora catalá activa durante a primeira metade do século XX.

Traxectoria artística[editar | editar a fonte]

Formouse na Escola de la Llotja, na que obtivo unha medalla de prata na categoría de cor no curso 1924-1925. [1] A primeira actividade profesional coñecida é a súa participación na primeira edición da Exposició d'Art de Barcelona en 1921, na que presentou un bodegón.[2] A mostra estaba organizada pola Junta Municipal d'Exposicions no Palau de Belles Arts.[3]

En 1924 participou no concurso de paisaxe Josep Masriera organizado pola Real Academia Catalana de Belas Artes de Sant Jordi. Presentou a obra Voltants de la Catedral de Barcelona. Carrer de la Pietat, que se conserva no museo desta entidade. Con este cadro conseguiu a medalla de prata compartida co pintor Josep Rovira Soler.[4]

En maio de 1927 e marzo de 1928 estivo entre os participantes na segunda e terceira edición da exposición que a Associació d'Art realizou nas Galeries Laietanes de Barcelona.[3][5] Serraviñals foi cofundadora da organización, fundada en 1926 por estudantes da Llotja. Formaban parte dela artistas como Josep Amat i Pagès, Josep Barrenechea, Lola Bech i Beltran, Teresa Condeminas i Soler, Carmel Davalillo, Teresa Fábregas i Puig, Francesc Galofré i Suris, Lola Masalles, Manuel Rocamora, Ricard Tárrega ou Maurici Vallsquer.[5]

Tamén participou na exposición de arte que a Junta de Museus de Catalunya organizou no marco da Exposición Internacional de Barcelona de 1929 no Palau de Congresos . Na primavera de 1930 volveu participar na exposición de pintura e escultura das Galeries Laietanes organizada pola Associació d'Art. En decembro dese ano e en marzo de 1931 participou no concurso exposición Barcelona vista pels seus artistes, na que obtivo unha mención honorífica concedida polo Reial Cercle Artístic de Barcelona.[6] As obras foron expostas no Palau de les Arts Decoratives. En 1933 presentou un estudo dunha nena na Exposició de Primavera organizada pola Junta Municipal d'Exposicions d'Art, celebrada ese ano no Palau de Projeccions.[3][7]

En 1969 obtivo o diploma de honra da Exposición Internacional e en xullo de 1973 a súa obra foi exposta na galería Blondel de Barcelona.[8] En novembro dese ano a pintora doou unha obra para recadar fondos para o novo Hospital Sant Joan de Déu.[9]

Segundo os historiadores, a obra coñecida de Josepa Serraviñals amosa unha boa formación e certos trazos impresionistas.[10]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Academia Provincial de Bellas Artes". La Vanguardia (en castelán) (19454). 26 de xuño de 1926. p. 6. Consultado o 16 de setembro de 2022. 
  2. Exposició d’art: catàleg il·lustrat: 1921 (en catalán). Barcelona: Junta Municipal d'Exposicions d'Art de Barcelona, Imprenta de Henrich y Cia. 1921. p. 79. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Repertori de catàlegs d'exposicions col·lectives d'art a Catalunya (fins a l'any 1938). Memòries de la Secció Històrico-Arqueològica (en catalán) (1ª ed.). Barcelona: Institut d'Estudis Catalans. 2002. pp. 125, 155, 163, 175, 177, 188, 190 e 201. ISBN 9788472836617. OCLC 54670313. 
  4. "Voltants de la Catedral de Barcelona. Carrer de la Pietat". Reial Acadèmia Catalana de Belles Arts de Sant Jordi (en catalán). Arquivado dende o orixinal o 29 de xuño de 2022. Consultado o 16 de setembro de 2022. 
  5. 5,0 5,1 "Crónica General - Exposiciones". La Vanguardia (en castelán) (19728) (Barcelona). 17 de maio de 1927. p. 23. Consultado o 16 de setembro de 2022. 
  6. "Barcelona vista por sus artistas - Veredicto del jurado". La Vanguardia (en castelán) (20901) (Barcelona). 18 de febreiro de 1931. p. 9. Consultado o 17 de setembro de 2022. 
  7. Exposició de Primavera 1933: Palau de projeccions (en catalán). Barcelona: Junta Municipal d’Exposicions d’Art de Barcelona, Imprenta de Henrich y Cia. 1933. p. 29. 
  8. "Exposiciones de arte". La Vanguardia (en castelán) (33305) (Barcelona). 6 de xullo de 1973. p. 28. Consultado o 17 de setembro de 2022. 
  9. "En San Juan de Dios, 180 buenas obras (de arte) están esperando la suya". La Vanguardia (en castelán) (33426) (Barcelona). 24 de novembro de 1973. p. 60. Consultado o 17 de setembro de 2022. 
  10. Rius Vernet, Nuria (2008). Dels fons a la superfície: obres d'artistes catalanes contemporànies anteriors a la dictadura franquista (en catalán). Barcelona: Centro de Cultura de Dones Francesca Bonnemaison. p. 40. ISBN 9788461220045. OCLC 211460140. 

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Arnáiz, José Manuel, ed. (1991). Cien años de pintura en España y Portugal (1830-1930) (en castelán) 10. Madrid: Ediciones Antiquaria. ISBN 9788486508241. 
  • Pantorba, Bernardino de (1980). García Rama, Jesús Ramón, ed. Historia y crítica de las exposiciones nacionales de bellas artes celebradas en España (en castelán). Madrid. ISBN 9788430021413. 
  • Ràfols, Josep Francesc (1951). Diccionario biográfico de artistas de Cataluña, desde la época romana hasta nuestros días (en castelán). Barcelona: Editorial Millá. OCLC 906823. 
  • Triadó, Josep; Ainaud de Lasarte, Joan (1 de xullo de 2013). La pintura catalana. Els Protagonistes dels segles XIX i XX (en catalán). Barcelona: Carroggio. ISBN 9788472542792.