Josep Piera
Referencias en contribucións recentes[editar | editar a fonte]
Ola, Josep Piera. Algunhas das contribucións que realizaches non teñen fontes ou referencias, necesarias para cumprir coa política de verificabilidade da Galipedia. Debido a isto, incluíronse os marcadores {{Sen referencias}} e/ou {{Cómpre referencia}} ou ben foron modificadas ou retiradas dos artigos.
Para engadir referencias nun artigo, tes que incluír <ref>referencia</ref>
despois da información, poñendo no lugar de referencia
a cita da fonte ou ligazón de onde sacaches a información, cos parámetros de modelos como {{Cita libro}}
ou {{Cita web}}
. Tamén podes utilizar a ferramenta para citar dispoñíbel na Galipedia; para iso sigue os seguintes pasos:
Antes de retirar o marcador, asegúrate de incluír as referencias no artigo ou artigos.
Moitas grazas, un saúdo e a seguir!
Josep Piera | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 30 de maio de 1947 |
Beniopa | |
Nacionalidade | España |
Ocupación | escritor, poeta e tradutor |
Cónxuxe | Marifé Arroyo |
Premios | Premio Sant Joan de narrativa, Creu de Sant Jordi e Premio Josep Plá |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Josep Piera, nado en Beniopa, La Safor, en 1947, é un escritor valenciano, membro da Generació dels 70.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Comezou a súa obra con poemarios en castelán, inseridos nunha poesía que procura de camiños novos, como Ave Fénix (1971), Qasida (1972) e Natanael (1973). En 1974 publica os seus primeiros poemas en catalán na antoloxía Carn fresca que deu orixe á nova poesía valenciana. En 1976 aparece o seu primeiro poemario catalán, Renou: la pluja ascla els estels. En 1978 publica a súa primeira novela Rondalla del retorn.<
Obra[editar | editar a fonte]
Poesía[editar | editar a fonte]
- Renou: la pluja ascla els estels, 1976
- Presoners d'un parèntesi, 1978.
- Crits baden la tarda melodiosa, 1979.
- El somriure de l'herba, 1980.
- Esborranys de la música, 1980.
- Mel-o-drama. Barcelona, 1981.
- Brutícia, 1981.
- Poemes de l'orient d'Al-Andalus, 1983.
- Maremar, 1985.
- Dictats d'amors (poesia 1971-1991), 1991,
- En blau, 1993.
- En el nom de la mar, 1999.
- Cants i Encants, 2004.
Narrativa[editar | editar a fonte]
- Rondalla del retorn, 1978.
- El cingle verd, 1982.
- Estiu grec, 1985.
- Un bellíssim cadàver barroc, 1987.
- Ací s'acaba tot, 1993.
- Seduccions de Marràqueix, 1996.
- El jardí llunyà, 2000.
- Jo sóc aquest que em dic Ausiàs March, 2001.
- El temps feliç, 2001.
- Arran del precipici, 2003.
- A Jerusalem, 2005.
- Els fantàstics setanta 1969-1974. 2020.