Saltar ao contido

Josep Maria Soler

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaJosep Maria Soler
Biografía
Nacemento16 de novembro de 1943 Editar o valor en Wikidata
Barcelona, España Editar o valor en Wikidata
Morte14 de maio de 2006 Editar o valor en Wikidata (62 anos)
Mataró, España Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónbaloncestista Editar o valor en Wikidata
Deportebaloncesto Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoBase Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1958–1966 CE Mataró
1966–1970   España
1966–1971 Picadero JC
1971–1974 FC Barcelona Bàsquet
1974–1975 Club Baloncesto Breogán
1975–1976 Bàsquet Manresa
1976–1977 CE Mataró
1977–1978 Bàsquet Manresa
1978–1979 UE Mataró
1981–1983 UE Mataró
Familia
FillosJordi Soler Editar o valor en Wikidata

Josep Maria Soler Vicens, nado o 16 de novembro de 1943 en Mataró, Barcelona, e falecido na mesma cidade o 14 de maio de 2006, foi un xogador internacional e adestrador de baloncesto catalán que xogou durante a meirande parte da súa carreira na Primeira División da Liga Española de Baloncesto. Internacional absoluto con España en 9 ocasións, estivo a piques de ser o primeiro xogador profesional do baloncesto español. O seu fillo, Jordi Soler, foi tamén xogador internacional de baloncesto. Cunha altura de 1,73 metros xogaba na posición de base.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Josep Maria Soler comezou a súa carreira no mundo do baloncesto no Colexio Santa Ana do seu Mataró natal.[1] Con quince anos, en idade xuvenil, é fichado pola canteira da UE Mataró. Dous anos despois, con dezasete, é subido ao primeiro equipo por Antoni Serra, famoso adestrador mataronés, xogando alí até o ano 1966, cando que ficha polo Picadero Jockey Club de Barcelona.

O equipo barcelonés, a base de talonario, conseguiu formar un gran cadro de xogadores, plantando cara aos equipos máis importantes da primeira división, como o Real Madrid e o Barcelona. No equipo presidido por Joaquín Rodríguez coincide con José María Soro, Chus Codina, Lorenzo Alocén e Miguel Albanell, entre outros, conseguindo nos cinco anos que estivo unha Copa do Rei en 1968 contra o Joventut, e ademais multitude de subcampionatos.

En 1971 ficha polo FC Barcelona,[2] xogando no equipo culé até os trinta anos. Despois xogaría co CB Breogán, dándose a curiosa circunstancia de que no ano que militou no equipo lucense, el seguía vivindo en Barcelona, desprazándose ata Lugo para xogar os partidos. Os seus últimos anos en activo foron unhas idas e vindas entre o Bàsquet Manresa e a UE Mataró, equipo onde finalizou a súa carreira sendo adestrador-xogador.

Profesionalismo

[editar | editar a fonte]

En 1974, ano no que finalmente xogou no Breogán de Lugo,[2] estivo a piques de converterse no primeiro xogador español en ser profesional, tras recibir unha oferta para xogar no Iberia Superstars, un equipo dunha liga europea profesional creada na época, a EPBL.

Internacional

[editar | editar a fonte]

Josep Maria Soler foi 9 veces internacional coa selección de baloncesto de España absoluta. O seu fillo, Jordi Soler, chegou ser tamén internacional en dúas ocasión xogando no mesmo posto que o seu pai.