Jaime Urrutia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJaime Urrutia

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento21 de xuño de 1958 Editar o valor em Wikidata (65 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Complutense de Madrid Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónmúsico , compositor Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
InstrumentoGuitarra Editar o valor em Wikidata

Páxina webjaimeurrutia.com Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm1516856 Musicbrainz: fce05c7c-af64-4a28-b8e3-da0a5e9c5839 Songkick: 380270 Discogs: 1346389 Editar o valor em Wikidata

Jaime Urrutia Valenzuela, nado en Madrid en 1958, tamén coñecido como Jaime de Urrutia, é un músico da chamada Movida madrileña.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi membro de Ejecutivos agresivos, un dos grupos seminais da nova onda, da que xurdiron tamén grupos como Derribos Arias ou Décima víctima, e que iniciaron as hordas chamadas «sinistras» da movida, que tiñan por principais influencias a combos británicos como The Cure, Joy Division ou Bauhaus. Cando o grupo se disolveu, fundou xunto con Ferni Presas e Edi Clavo Gabinete Caligari, tirando o nome da famosa película do expresionismo alemán.

Tras unha primeira época escura —con temas como "Tren especial", "Olor a carne quemada" ou "Cómo perdimos Berlín"—, as composicións de Urrutia derivaron a outras máis eclécticas, recuperando temas alleos ó universo do rock en canto ás letras, como aquelas que son estupendos retratos do mundo do toureo —o seu pai fora crítico taurino— e aderezándoas con melodías influídas pola tarantela ou o pasodoble.

Tras Gabinete Caligari, o seu primeiro disco en solitario foi Patente de corso, do que destacaron temas como "Qué barbaridad" ou "Castillos en el aire". Posteriormente editou El muchacho eléctrico. Ambos discos ampliaron a paleta musical deste compositor madrileño que coqueteou coa bossanova e os ritmos latinos, se ben, debido en boa parte á situación do mercado musical, obtivo escasas vendas en comparación coa época de Gabinete Caligari. Porén, Jaime Urrutia mantén o pulso compositivo, creando letras moi próximas a certa época de Gabinete, pero moi afastadas do que é o patrón compositivo dos cantautores españois.

É curioso que a pesar de que Gabinete Caligari era un grupo solvente en vivo, xamais editou ningún concerto gravado, excepto algúns temas soltos nalgunhas reedicións posteriores dos seus discos. Pero o 20 de febreiro de 2007 Jaime Urrutia gravou En Joy, o seu primeiro disco en directo na sala Joy Eslava xunto con músicos da súa xeración como Ariel Rot ou Loquillo e outros tantos como Eva Amaral de Amaral, Dani Martín de El Canto del Loco ou o dúo Pereza, entre outros.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]