Interkosmos 22
| Interkosmos 22 / Bulgaria 1300 | |
|---|---|
 Réplica dun dos instrumentos a bordo de Interkosmos 22 | |
| Tipo | Científico |
| Destino actual | Fóra de servizo.[1] |
| Data de lanzamento | 17 de agosto de 1981, 13:35 GMT[1][2][3][4] |
| Foguete portador | Vostok 2M[2][5] |
| Sitio de lanzamento | Cosmódromo de Plesetsk[2] |
| Obxectivo da misión | Estudo da magnetosfera e a ionosfera terrestres.[2] |
| NSSDC ID | 1981-075A |
| Masa | 1500 kg[6] |
| Datos orbitais | |
| Semieixo maior | 7208 km[1] |
| Inclinación | 81,2º[1] |
| Apoapse | 884,7 km[1] |
| Periapse | 791,3 km[1] |
Interkosmos 22 (Интеркосмос 22 en ruso), tamén denominado Bulgaria 1300, foi un satélite artificial colaboración da Unión Soviética e Bulgaria lanzado o 7 de agosto de 1981 mediante un foguete Vostok 2M desde o cosmódromo de Plesetsk.[2][5]
Características[editar | editar a fonte]
Interkosmos 22 foi deseñado e construído en Bulgaria usando un bus Meteor proporcionado pola Unión Soviética no marco do Programa Interkosmos. Estaba adicado ó estudo da magnetosfera e a inosfera terrestres. Estabilizábase nos tres eixos e os seus dous paneis solares proporcionaban ata 2 kW de potencia. A superficie do satélite, incluídos os paneis solares, estaba recuberta dun material condutor para medir de maneira adecuada os campos eléctricos e o plasma de baixa enerxía. Os datos almacenábanse a bordo en dúas grabadoras de cinta de 60 Mbit de capacidade cada unha.[2][5][6]
Interkosmos 22 levaba os seguintes instrumentos a bordo:[2][5][6]
- Un analizador de potencial retardado e un medidor de ións.
- Unha trampa iónica electrostática esférica.
- Unha sonda Langmuir cilíndrica.
- Dúas sondas esféricas para medir a temperatura de electróns.
- Un analizador electrostático para electróns e [[protón]s de baixa enerxía nas tres direccións ortogonais.
- Analizadores de enerxía e composición de ións.
- Un fotómetro ultravioleta.
- Un telescopio de protóns de estado sólido.
- Fotómetros para medir o resplandor atmosférico en lonxitudes de onda do rango visible.
- Sondas vectoriais para medir o campo eléctrico nos tres eixos.
- Un magnetómetro triaxial de porta de fluxo.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 N2YO (2011). Real Time Satellite Tracking, ed. "INTERCOSMOS 22" (en inglés). Consultado o 22 de maio de 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 NASA (14 de maio de 2020). "IK Bulgaria 1300" (en inglés). Consultado o 22 de maio de 2020.
- ↑ "Note verbale dated 24 February 1982 from the Permanent Mission of the Union of Soviet Socialist Republics to the United Nations addressed to the Secretary-General" (PDF) (82-06283). 16 de marzo de 1982: 2. Consultado o 22 de maio de 2020.
- ↑ Claude Lafleur (2010). "Interkosmos-Bulgaria 1300 (Interkosmos 22)" (en inglés). Consultado o 22 de maio de 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Gunter Dirk Krebs (2020). Gunter's Space Page, ed. "Interkosmos 22 (Bulgaria 1300, 11F65)" (en inglés). Consultado o 22 de maio de 2020.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Mark Wade (2020). "IK-B-1300" (en inglés). Consultado o 22 de maio de 2020.
