Impresora de inxección

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
HP Thinkjet, unha dos primeiros modelos comerciais de impresoras de inxección (1984)

Unha impresora de inxección[1] é un tipo de impresora que recrea unha imaxe dixital expelendo pingas de tinta en papel, plástico ou outros elementos. Son impresoras populares para o pequeno usuario pola súa capacidade de impresión de calidade a baixo custo, a súa baixa velocidade de impresión ou o alto custo do mantemento por desgaste non son factores importantes polo baixo número de copias realizadas nestes contornos.

Funcionamento[editar | editar a fonte]

A impresión de inxección é un método sen contacto coa cabeza de impresión. Os filtros que se atopan na cabeza botan a tinta mentres percorre a páxina en franxas horizontais, usando un motor para moverse lateralmente, e outro para pasar o papel en pasos verticais. O papel móvese logo de imprimirse unha franxa listo para a seguinte. Para acelerar o proceso a cabeza non só imprime unha simple liña de píxeles en cada pasada, senón tamén unha liña vertical de píxeles á vez. A tinta procede duns cartuchos substituíbles. Algunhas impresoras utilizan dous cartuchos, un para a tinta negra e outro para a de cor, onde adoitan estar as tres cores básicas. Este sistema facilita a manipulación pero implica o cambio do cartucho en canto unha das cores estea esgotada. Pero a aparición no mercado de impresoras con cartuchos de tinta de cores individuais facilitou un maior rendemento ao ter só que cambiar a cor esgotada.

Notas[editar | editar a fonte]