Imperio colonial noruegués
Co nome de Imperio colonial noruegués faise referencia ás posesións norueguesas durante a Idade Media. Con todo, durante o século XX, Noruega adquiriu novos territorios, sobre todo no Ártico e na Antártida.
Imperio noruegués durante a Idade Media[editar | editar a fonte]
O Imperio noruegués consolidouse como consecuencia da potencia da frota naval do país, e xa que logo converteuse nun imperio sobre todo insular. Foi perdendo territorios en litixios cos escoceses e, tamén, mediante cesiones a Dinamarca, con quen se uniu en 1380 mediante a denominada Unión de Kalmar.
Posesións americanas[editar | editar a fonte]
Posesións europeas[editar | editar a fonte]
- Reino de Mann e as Illas (reino vasalo de Noruega ata o 1266)
- Hébridas
- Illas Feroe (entre 800 o 900-1380)
- Islandia (cara 1000-1380)
- Órcadas (século IX-1469)
- Shetland (século IX-1472)
Territorios noruegueses do século XX[editar | editar a fonte]
Posesións europeas[editar | editar a fonte]
Posesións antárticas[editar | editar a fonte]
- Illa Bouvet (desde 1927)
- Illa Pedro I (desde 1929)
- Terra da Raíña Maud