Ignacio Agustí
| Ignacio Agustí | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 3 de setembro de 1913 |
| Lugar de nacemento | Lliçà de Vall |
| Falecemento | 26 de febreiro de 1974 |
| Lugar de falecemento | Barcelona |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | escritor, xornalista e poeta |
| Premios | Gran Cruz da Orde do Mérito Civil, Gran Cruz de Afonso X o Sabio e premio Mariano de Cavia |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Ignacio Agustí Peypoch, nado en Lliçà de Vall o 3 de setembro de 1913 e finado en Barcelona o 26 de febreiro de 1974, foi un escritor e xornalista catalán.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Estudou dereito en Barcelona. Militante das mocidades da Lliga Regionalista, escribiu en catalán ata 1936, pero logo da guerra civil española tan só publicou en castelán e ingresou na FET de las JONS. Foi director da revista Destino e durante dous meses de Tele/eXprés.
Entre a súa obra en castelán destaca a pentaloxía La ceniza fue árbol onde no ambiente da Barcelona de finais do século XIX e a guerra civil española, narra o suceder da familia de Joaquín Rius, casado con Mariona Rebull, ambos pertencentes á burguesía industrial.
Obra[editar | editar a fonte]
Novela[editar | editar a fonte]
La ceniza fue árbol
- Mariona Rebull (1943)
- El viudo Rius (1944)
- Desiderio (1957)
- Diecinueve de julio (1965)
- Guerra civil (1972)
Memorias[editar | editar a fonte]
- Ganas de hablar (1974)
