I Feel Fine
| «I Feel Fine» | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Canción de The Beatles | |||||
| Lanzamento | Reino Unido - 27 de novembro de 1964 Estados Unidos - 23 de novembro de 1964 | ||||
| Formato | Sinxelo 7", 45 RPM | ||||
| Gravada | 18 de outubro de 1964 — EMI Studios, Londres | ||||
| Xénero musical | Rock and roll | ||||
| Lingua(s) | {{{lingua}}} | ||||
| Duración | 2:18 | ||||
| Discográfica | Parlophone (GBR) Capitol Records (USA) | ||||
| Produtor(es) | George Martin | ||||
| Escritor(es) | Lennon—McCartney | ||||
| Cronoloxía | |||||
| |||||
| Miscelanea | {{{miscelanea}}} | ||||
«I Feel Fine» é unha canción do grupo de rock británico The Beatles, escrita por John Lennon (aínda que aparece acreditada como Lennon-McCartney). Foi lanzada en disco sinxelo en 1964, sendo o oitavo da banda.
Desprazou das listas á canción dos Rolling Stones «Little Red Rooster». O sinxelo foi lanzado o 27 de novembro de 1964 como cara A xunto a «She's a Woman», escrita por Paul McCartney, como cara B. O riff desta canción converteuse nun dos característicos de The Beatles xunto aos posteriores de «Day Tripper», «Ticket to Ride», «And Your Bird Can Sing» e «Paperback Writer».
Composición
[editar | editar a fonte]John Lennon comezou a escribir «I Feel Fine» mentres estaba gravando «Eight Days a Week». Considéralla como unha das súas composicións máis optimistas. O riff inicial foille inspirado pola canción de Bobby Parker «Watch Your Step».
A retroacción conseguida por Lennon ao comezo da canción pasou á historia da música como a primeira vez na que un grupo de rock utilizaba un axuste do amplificador na gravación. O son foi descuberto por casualidade polos Beatles, ao inclinar Lennon unha das guitarras electro-acústicas contra o amplificador, producindo un son parecido ao que acabou aparecendo no disco. Posteriormente o son foi conseguido facendo soar a quinta cordo ao aire, e progresivamente subindo o volume do seu amplificador Vox. O axuste como recurso musical foi usado en vivo por músicos como Jimi Hendrix, The Kinks e The Who.
Foi interpretada en vivo de forma ininterrompida desde decembro de 1964 ata as súas últimas presentacións en agosto de 1966. Nalgunhas presentacións do ano 1965, Lennon adoitaba iniciar a canción tocando o riff inicial cunha Gibson modelo J-160E, a mesma coa que gravou o histórico axuste, mentres George Harrison seguíao coa súa Gretsch Tennessean.
Persoal
[editar | editar a fonte]O persoal utilizado na gravación da canción foi o seguinte:[1]
- The Beatles
- John Lennon - voz principal (dobrada a dúas pistas), guitarra solista/rítmica
- Paul McCartney - harmonía vocal, baixo eléctrico
- George Harrison - harmonía vocal, guitarra solista/rítmica
- Ringo Starr - batería
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ (MacDonald 2005, p. 136)
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Harry, Bill (2000). Virgin Publishing, ed. The Beatles — Encyclopedia. Revised and updated (en inglés). Londres. ISBN 0 7535 0481 2.
- MacDonald, Ian (2005). Revolution in the Head: The Beatles' Records and the Sixties (en inglés) (2ª edición revisada ed.). Londres: Pimlico (Rand). ISBN 1-844-13828-3.
