Saltar ao contido

H-I

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Véxase tamén: H-1 (motor foguete).
H-I
FunciónLanzador espacial de capacidade media
país de orixeXapón[1]
Tamaño
altura42,0 m[1]
diámetro2,44 m[1]
masa142.260 kg[1]
Etapas3[1]
Carga LEO
masa3200 kg[1]
Carga GTO
masa1100 kg[1]
Lanzamento históricos
EstadoRetirado[1]
SitiosCentro Espacial de Tanegashima[2]
Total de lanzamentos9 (todos exitosos)[1][2]
Voo inaugural13 de agosto de 1986[2]
Último voo11 de febreiro de 1992[2]
Acelerarores – Castor 2[1]
altura6,04 m[1]
diámetro0,79 m[1]
masa baleiro695 kg[1]
masa cheo4424 kg[1]
impulsado por1 TX-354-3[1]
potencia máxima258,915 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico232 s (a nivel do mar), 262 s (no baleiro)[1]
propelentePropelente sólido[1]
Primeira etapa – ELTT / MB-3-3[1][2]
altura22,00 m[1]
diámetro2,44 m[1]
masa baleiro4400 kg[1]
masa cheo85.800 kg[1]
impulsado por1 MB-3-3[1]
potencia máxima866,710 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico253 s[1]
propelenteOxíxeno líquido e queroseno[1]
Segunda etapa – LE-5[1]
altura10,32 m[1]
diámetro2,49 m[1]
masa baleiro1800 kg[1]
masa cheo10.600 kg[1]
impulsado por1 LE-5[1]
potencia máxima102,900 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico450 s[1]
propelenteOxíxeno líquido e queroseno[1]
Terceira etapa – UM-129A[1]
altura2,34 m[1]
diámetro1,34 m[1]
masa baleiro360 kg[1]
masa cheo2200 kg[1]
impulsado por1 LE-5[1]
potencia máxima77,400 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico220 s[1]
propelentePropelente sólido[1]
editar datos en Wikidata ]


O H-I (ou H-1) foi un foguete espacial xaponés que voou entre 1986 e 1992. Era unha versión licenciada dos foguetes Delta estadounidense e podía ser lanzado en tres variantes:[1][2]

  • Con 9 aceleradores e sen etapa superior de propelente sólido.
  • Con 6 aceleradores e con etapa superior de propelente sólido.
  • Con 9 aceleradores e con etapa superior de propelente sólido.

Os nove lanzamentos de foguetes H-I, feitos todos desde o Centro Espacial de Tanegashima, foron exitosos, pero foi retirado de servizo polo baixo rendemento económico á hora de lanzar satélites.[1][2]

Historial de lanzamentos

[editar | editar a fonte]
Voo[1][2] Data[1][2] Rampla de lanzamento[1][2] Carga[1][2] Resultado[1][2] Notas[1][2]
H-15 13 de agosto de 1986 Centro Espacial de Tanegashima EGS (Ajisai) / JAS (Fuji 1A) / MABES (Jindai) Éxito Primeiro voo dun H-I.
H-17 27 de agosto de 1987 Centro Espacial de Tanegashima ETS 5 (Kiku 5) Éxito
H-18 19 de febreiro de 1988 Centro Espacial de Tanegashima Sakura 3A Éxito
H-19 16 de setembro de 1988 Centro Espacial de Tanegashima Sakura 3B Éxito
H-20 5 de setembro de 1989 Centro Espacial de Tanegashima GMS 4 (Himawari 4) Éxito
H-21 7 de febreiro de 1990 Centro Espacial de Tanegashima Mos 1b (Momo 1b) / DEBUT (Orizuru) / JAS 1b (Fuji 1b) Éxito
H-22 28 de setembro de 1990 Centro Espacial de Tanegashima BS 3a (Yuri 3a) Éxito
H-23 25 de agosto de 1991 Centro Espacial de Tanegashima BS 3b (Yuri 3b) Éxito
H-24 11 de febreiro de 1992 Centro Espacial de Tanegashima JERS 1 (Fuyo) Éxito Último voo dun H-I.
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 1,48 1,49 1,50 1,51 1,52 Mark Wade (2011). "H-1" (en inglés). Consultado o 7 de abril de 2013. 
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "H-1" (en inglés). Consultado o 7 de abril de 2013. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]