Gerardo Rodríguez Fernández
| Gerardo Rodríguez Fernández | |
|---|---|
| Alcume | Gerinaldo |
| Nacemento | 1904 |
| Lugar de nacemento | O Barco de Valdeorras |
| Falecemento | 11 de outubro de 1937 |
| Lugar de falecemento | Ourense |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | carpinteiro e político |
| Irmáns | Francisco Rodríguez Fernández |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Gerardo Rodríguez Fernández, coñecido como Gerinaldo, nado no Barco de Valdeorras cara a 1904 e finado en Ourense o 11 de outubro de 1937, foi un carpinteiro e político galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Veciño de Vilanova de Valdeorras. Militante do PCE, era presidente do Sindicato Obrero y Campesino de Vilanova. Logo do triunfo da Fronte Popular foi nomeado concelleiro do Barco de Valdeorras. Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi detido. Foi xulgado en consello de guerra por rebelión o 5 de agosto de 1937 co seu irmán Francisco Rodríguez Fernández,[1] e condenado á pena de morte. Foi executado no Campo de Aragón o 11 de outubro de 1937 xunto con José Fernández Pérez, Severino Nóvoa Gutiérrez, Enrique Nanín Ansias e José González Tesouro.[2] Abríronlle expediente de responsabilidades políticas en xaneiro de 1938,[3] e foi sancionado ao pago de 100 pesetas en 1941.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou con Luisa Álvarez Fariñas, con quen tivo tres fillos.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Prada Rodríguez, Julio (2004). Ourense, 1936-1939. Alzamento, guerra e represión. Sada: Do Castro. ISBN 978-84-8485-157-8.