Francisco Salvador-Daniel
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 17 de febreiro de 1831 Bourges, Francia |
Morte | 24 de maio de 1871 (40 anos) París, Francia |
Causa da morte | Pena de morte (Ferida por arma de fogo ) |
Director Conservatorio de París | |
1871 – 1871 ← Daniel Auber – Ambroise Thomas → | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Francia |
Educación | Conservatorio de París |
Actividade | |
Ocupación | profesor de música , crítico musical , compositor , etnomusicólogo , musicólogo |
Empregador | Conservatorio de París La Lanterne (en) |
Lingua | Lingua francesa |
Francisco Salvador-Daniel, nado en Bourges o 17 de febreiro de 1831 e finado en París o 24 de maio de 1871, foi un compositor francés e etnomusicólogo de orixe española.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Seu pai foi un músico español de orixe xudía que chegou a Francia como refuxiado. Tras estudar no Conservatorio de París, Francisco Salvador-Daniel comezou a ensinar violín en Alxer en 1853. Transcribiu, traduciu e adaptou cancións de África do Norte para os instrumentos occidentais. Despois do seu regreso a París, foi crítico musical para A Lanterne, a revista satírica de Henri Rochefort. Durante a Comuna de París, chegou a ser director do Conservatorio, ata que foi executado polos realistas versalleses na Semaine sanglante (Semana Sanguenta), do 21 ao 28 de maio de 1871.
Traballos[editar | editar a fonte]
- Musique et Equipa de musique du Magreb, A Boîte à documents, 1986 2-906164-00-3
- La musique arabe, ses rapports avec la musique grecque et le chant grégorien, Alger, Adolphe Jourdan, 1879 lire en ligne
- Cours de plaint-chant, dédié aux élèves-maîtres des écoles normales primaires, por Salvador Daniel (pai e fillo), París, P. Dupont, 1864
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Millard, A. (2005). Félicien David et l'aventure saint-simonienne en Orient. París: Presses franciliennes. p. 93.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Leoni, S. A. E. (2011). "L'Orientalismo eclettico dei Francisco Salvador-Daniel, musicista, ricercatore e comunardo: una prima ricognizione". Studi Urbinati (81): 289–302.