Francisco Baamonde García
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 24 de abril de 1913  Vilagarcía de Arousa, España |
| Morte | 11 de outubro de 1937 (24 anos) Pontevedra, España |
| Causa da morte | pena de morte, ferida por arma de fogo |
| Actividade | |
| Ocupación | sindicalista, membro da resistencia |
 | |
Francisco Baamonde García, nado en Vilagarcía de Arousa o 24 de abril de 1913 e finado en Pontevedra o 11 de outubro de 1937, foi un albanel, sindicalista e guerrilleiro galego.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Albanel. Membro do sindicato Protección Obreros de Mar y Tierra de Bamio da CNT. Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 fuxiu ao monte e integrouse no grupo guerrilleiro organizado por Rodrigo Beruete Alejandre no monte Xiabre con outros fuxidos: Ángel Buceta Loroño, Ramón Rodríguez Carregal, Manuel Martínez Freire, José Torres Eiras, e Serafín Brea Otero, ao que se foron incorporando Urbano Tarrío Montero, Manuel Limeres Ordóñez, Juan Gil Quintela, Antonio Basilio Sayanes González, Pilar Fernández Seijo e Manuel Díaz Hermo. Perseguidos pola Garda civil, o exército, os carabineiros e as milicias de Falanxe e a Garda Cívica de Vilagarcía, o 13 de febreiro de 1937 cercaron a casa de Pilar Fernández en Trabanca Badiña onde estaban refuxiados Buceta, Beruete, Juan Gil e Manuel Díaz, pero lograron fuxir. Na persecución morreu Manuel Díaz Hermo e Ángel Buceta, ferido, entregouse dous días despois no cuartel. A súa declaración levou á detención de Francisco Baamonde.
O 22 de xullo de 1937 foi xulgado en consello de guerra en Pontevedra pola causa 288/37 acusado de auxilio á rebelión xunto con Ángel Buceta. Aínda que o fiscal pediu para el cadea perpetua, foi condenado a pena de morte igual de Ángel Buceta. Foron executados o 11 de outubro de 1937 ás seis da mañá, na avenida de Buenos Aires de Pontevedra, por unha sección da Garda de Asalto.[1] Abríronlle expediente de responsabilidades políticas en 1940.[2]
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Abuín Duro, Marcelino (2018). La primavera rota. Vilagarcía de Arousa, 1936-1941. Abegondo: Sociedad Bibliográfica de Galicia. pp. 294–302. ISBN 978-84-09-02453-7.
