Estrutura alxébrica

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

En álxebra abstracta, unha estrutura alxébrica é unha reunión dun conxunto E e dun número finito de operacións, internas ou externas, definidas nel. O conxunto E chámase soporte da estrutura e un mesmo soporte pode formar diversas estruturas.

Para representar abreviadamente unha estrutura, escríbese entre paréntese a letra que indica o conxunto de soporte e os signos das operacións. Por exemplo: (E , + , * , .K) describe unha estrutura que ten un soporte E e as operacións internas (+) e (*), e a externa (.) con dominio de operadores K.

Principais estruturas alxébricas[editar | editar a fonte]

As distintas estruturas alxébricas clasifícanse segundo as propiedades que cumpren as operacións sobre un conxunto determinado.

Notas[editar | editar a fonte]

  • Irving Adler (1970). La Nueva Matemática. Bos Aires: Editorial Universitaria de Buenos Aires, Colección Ciencia Joven, 288 páxinas, en rústica. Tradución do inglés: Jorge Jáuregui. Orixinal: The New Mathematics, The John Day Company, New York. 
  • Birkhoff, Garrett; MacLane, Saunders (1963). Álgebra Moderna. Barcelona: Editorial Vicens-Vives.