Estevo Vladislav I
  | |
| Nome orixinal | (sr) Стефан Владислав Немањић |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | c. 1198 (Gregoriano) Raška |
| Morte | 1 de novembro de 1267 (68/69 anos) |
| Lugar de sepultura | Mileševa monastery (en)  43°23′24″N 19°39′41″L / 43.39, 19.6614 |
| Relixión | Igrexa ortodoxa serbia |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
| Enaltecemento | |
| Familia | |
| Familia | Casa de Nemanjić |
| Cónxuxe | Beloslava da Bulgária |
| Pais | Estevo Nemanjić e Eudóxia Angelina |
| Irmáns | Komnena Nemanjić Estevo Radoslav Sava II de Serbia Estevo Uroš I |
Sinatura  | |
Estevo Vladislav I, Estevo III Vladislav I Nemanjić ou Stefan Vladislav I, en serbio latino Stefan Vladislav I, en serbio cirílico Стефан Владислав I, nado contra 1200 e finado en 1269), foi rei de Serbia desde 1233[1] até 1243.[2]
Vida
[editar | editar a fonte]Era fillo de Estevo II Nemanjić Prvovenčani e neto do gran príncipe Estevo Nemanja e Ana, a neta de Enrico Dandolo, dux de Venecia.
Vladislav derrocou ao seu medio irmán máis vello, o rei Estevo Radoslav, coa axuda do seu sogro Iván Asen II de Bulgaria, adoptando o nome real de Stefan.
Con este cambio substituiuse a influencia do Despotado de Epiro que caracterizou o reinado de Radoslav por unha maior presenza búlgara na política serbia.
Estevo Vladislav asumiu o trono de Serbia tras de ser coroado polo seu tío Sava de Serbia, arcebispo de Serbia (San Sava).
En 1237, Vladislav trasladou o corpo de San Sava desde Tarnovo, lugar no que morrera, ao mosteiro de Mileševa.[3]
Despois da morte do seu sogro Iván Asen II, durante a invasión de Batu Kan en Europa Central, e durante a primavera de 1243, Estevo Vladislav foi derrocado polo seu irmán máis novo, Estevo Uroš.
Crese que este permitiulle a Vladislav gobernar o Principado de Zeta ou, en calquera caso, non o apartou completamente dun papel activo no goberno.[3]
Do seu matrimonio con Beloslava de Bulgaria, filla de Iván Asen II, Estevo Vladislav tivo tres fillos:
- Estevo Vladisavljević
- Desa Vladisavljević, que foi župan (1281-1285)
- Unha filla, de nome descoñecido, que casou con Djure Kačić, Knez de Omiš.
Tras a súa morte, acontecida non antes de 1264, os seus restos foron depositados no mosteiro de Mileševa, a onde levara os do seu tíuo San Sava.[4]
A bandeira de Serbia
[editar | editar a fonte].svg)
A descrición máis antiga coñecida dunha bandeira de Serbia é a que se fai en 1281 dunha bandeira no tesouro do rei Estevo Vladislav (1233–1243), que se encontrou na República de Dubrovnik.
A descrición é: "vexillum unum de zendato rubeo et blavo", unha bandeira de tea vermella e azul (zendato-čenda un tipo de tea lixeira, sedosa),[5]
Porén non se sabe como era o padrón das cores; a bibanda horizontal que se mostra á esquerda ás veces utilízase en conmemoracións de eventos medievais en Serbia.[6]
Como Vladislav reinou desde 1233 até 1243 e morreu despois de 1264, a bandeira é anterior á data en que se describiu, polo tanto probabelmente se utilizara xa ao redor de mediados do século XIII.
Esta bandeira utilizouse até o ano 1918, en que se substituíu pola actual tricolor eslava.
| Predecesor: Estevo Radoslav |
Rei de Serbia 1233 – 1243 |
Sucesor: Estevo Uroš I |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1234, segundo outras fontes.
- ↑ Ostrogorsky, Georges (1984): Historia del Estado Bizantino. Ediciones AKAL. ISBN 84-7339-690-1, páx. 571
- ↑ 3,0 3,1 Foundation for Medieval Genealogy Serbia (en inglés) Consultada o 8/2/2012.
- ↑ Find a Grave Stefan Vladislav Nemanjic, I Consultada o 8/2/2012.
- ↑ D. Samardžić, Vojne zastave Srba do 1918, Beograd: Vojni muzej, 1983.
- ↑
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Estevo Vladislav I |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- John V.A. Fine Jr., The Late Medieval Balkans, Ann Arbor, 1987.
