Lingua aimará: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
| Liña 27: | Liña 27: | ||
| sil = AYM |
| sil = AYM |
||
| mapa = [[Ficheiro:Idioma aimara.png|280px]] |
| mapa = [[Ficheiro:Idioma aimara.png|280px]] |
||
| status = [[Ficheiro:Lang Status 80-VU.png|250px]]<br /><center>{{small|O aimará está clasificado como "vulnerable" polo [[Libro Vermello das Linguas Ameazadas]] da [[UNESCO]]<ref>{{Cita web|url=https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000187026|título=Atlas of the world's languages in danger|autor=Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre|páxina-web=unesdoc.unesco.org|dataacceso=11 de xullo de 2022}}</ref>}}</center> |
|||
}} |
}} |
||
O '''aimará'''<ref>{{DRAG|aimará}}</ref><ref>{{cita libro|apelidos=García-Miguel|nome=José M.|ano=2000|capítulo=Linguas do mundo e tipoloxía lingüística|editor1=F. Ramallo|editor2=G. Rei-Doval|editor3=X.P. Rodríguez Yáñez|título=Manual de Ciencias da Linguaxe|lugar=Vigo|editorial=[[Edicións Xerais de Galicia]]|pp= 173-220|ISBN= 84-8302-588-4|url=https://uwm.edu/spanish-portuguese/wp-content/uploads/sites/216/2015/04/ManualDeCienciasDaLinguaxe.pdf}}</ref> é a lingua que falan os [[pobo aimará|aimarás]] dos [[Andes]]. Ten o rango de lingua oficial no [[Perú]]<ref name=constitucion_peru>{{cita web |url=http://pdba.georgetown.edu/Constitutions/Peru/per93reforms05.html |título=Constitución Política do Perú, 1993. Art. 48 |dataacceso=24 de agosto de 2008 |autor= |cita=Son idiomas oficiais o castelán e, nas zonas onde predominen, tamén o son o quechua, o aimará e as demais linguas orixinarias do continente, segundo a lei }} No Perú non se desenvolveu unha lexislación que puxera en práctica a oficialidade do aimara, nin ten uso oficial ningún na administración do Estado, agás cos programas rurais de [[Educación Bilingüe Intercultural|EBI]]</ref> e [[Bolivia]]; conta tamén cuns miles de falantes en [[Chile]] e na [[Arxentina]]. En total hai entre dous e tres millóns de falantes. |
O '''aimará'''<ref>{{DRAG|aimará}}</ref><ref>{{cita libro|apelidos=García-Miguel|nome=José M.|ano=2000|capítulo=Linguas do mundo e tipoloxía lingüística|editor1=F. Ramallo|editor2=G. Rei-Doval|editor3=X.P. Rodríguez Yáñez|título=Manual de Ciencias da Linguaxe|lugar=Vigo|editorial=[[Edicións Xerais de Galicia]]|pp= 173-220|ISBN= 84-8302-588-4|url=https://uwm.edu/spanish-portuguese/wp-content/uploads/sites/216/2015/04/ManualDeCienciasDaLinguaxe.pdf}}</ref> é a lingua que falan os [[pobo aimará|aimarás]] dos [[Andes]]. Ten o rango de lingua oficial no [[Perú]]<ref name=constitucion_peru>{{cita web |url=http://pdba.georgetown.edu/Constitutions/Peru/per93reforms05.html |título=Constitución Política do Perú, 1993. Art. 48 |dataacceso=24 de agosto de 2008 |autor= |cita=Son idiomas oficiais o castelán e, nas zonas onde predominen, tamén o son o quechua, o aimará e as demais linguas orixinarias do continente, segundo a lei }} No Perú non se desenvolveu unha lexislación que puxera en práctica a oficialidade do aimara, nin ten uso oficial ningún na administración do Estado, agás cos programas rurais de [[Educación Bilingüe Intercultural|EBI]]</ref> e [[Bolivia]]; conta tamén cuns miles de falantes en [[Chile]] e na [[Arxentina]]. En total hai entre dous e tres millóns de falantes. |
||
Revisión como estaba o 15 de xullo de 2022 ás 10:07
| Aimará Aymara aru | ||
|---|---|---|
| Falado en: | Bolivia, o Perú, Chile e a Arxentina | |
| Rexións: | Andes centrais | |
| Total de falantes: | 2.2 millóns | |
| Familia: | Linguas aimarás | |
| Estatuto oficial | ||
| Lingua oficial de: | O Perú e Bolivia | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | ay
| |
| ISO 639-2: | aym | |
| ISO 639-3: | aym
| |
| SIL: | AYM
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
 | ||
O aimará[2][3] é a lingua que falan os aimarás dos Andes. Ten o rango de lingua oficial no Perú[4] e Bolivia; conta tamén cuns miles de falantes en Chile e na Arxentina. En total hai entre dous e tres millóns de falantes.
Constitúe a primeira lingua dun terzo da poboación de Bolivia e é o principal idioma amerindio do sur peruano e o norte chileno.[5]
O aimará ten outras dúas linguas irmás: o kawki, que se dá por extinto e o jaqaru, falado no distrito de Tupe (provincia de Yauyos, Lima) por uns poucos millares de persoas.
Notas
- ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para aimará.
- ↑ García-Miguel, José M. (2000). "Linguas do mundo e tipoloxía lingüística". En F. Ramallo; G. Rei-Doval; X.P. Rodríguez Yáñez. Manual de Ciencias da Linguaxe (PDF). Vigo: Edicións Xerais de Galicia. pp. 173–220. ISBN 84-8302-588-4.
- ↑ "Constitución Política do Perú, 1993. Art. 48". Consultado o 24 de agosto de 2008.
Son idiomas oficiais o castelán e, nas zonas onde predominen, tamén o son o quechua, o aimará e as demais linguas orixinarias do continente, segundo a lei
No Perú non se desenvolveu unha lexislación que puxera en práctica a oficialidade do aimara, nin ten uso oficial ningún na administración do Estado, agás cos programas rurais de EBI - ↑ (Hardman 2000: p. 1)
Véxase tamén
 |
Existe unha versión da Wikipedia en Lingua aimará |
 |
Vexa no Galizionario as palabras en Aimará |
