Lydia Cacho: Diferenzas entre revisións
m engado a Categoría:Personalidades do xornalismo mediante HotCat |
m engado a Categoría:Nados en 1963 mediante HotCat |
||
Liña 35: | Liña 35: | ||
[[Categoría:Feministas de México]] |
[[Categoría:Feministas de México]] |
||
[[Categoría:Personalidades do xornalismo]] |
[[Categoría:Personalidades do xornalismo]] |
||
[[Categoría:Nados en 1963]] |
Revisión como estaba o 1 de marzo de 2021 ás 09:45
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 12 de abril de 1963 (61 anos) Cidade de México |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | México |
Actividade | |
Ocupación | xornalista , Activista polos dereitos humanos , escritora |
Lingua | Lingua inglesa e lingua castelá |
Obra | |
Obras destacables
| |
Premios
| |
Lydia Cacho Ribeiro, nada o 12 de abril de 1963 na Cidade de México, é unha xornalista mexicana, activista feminista e defensora dos dereitos humanos.[1]
Traxectoria
Comezou a súa carreira na sección cultural do xornal, Novedades de Cancún, e uns anos despois comezou a publicar artigos sobre a prostitución de nenas arxentinas e cubanas na cidade de Cancún, que é un destino moi frecuente para estudantes americanos durante as vacacións de primavera. En 2003, no xornal Por Esto, escribiu artigos sobre abusos sexuais cometidos contra menores.
No seu libro, Los Demonios del Edén, denuncia a mafia pederasta en México, na que participan varias figuras públicas, incluído Jean Succar Kuri, filmado por unha cámara oculta.[2] Tamén acusa a Emilio Gamboa Patrón, Miguel Ángel Yunes e Kamel Nacif Borge de traballar para tratar de cubrir a Kuri. Nacif Borge demándaa por difamación. Mentres tanto, é arrestada e despois extraditada dun estado a outro sen ser acusada de ningún cargo. Finalmente será liberada despois do pago dunha multa.
O 14 de febreiro de 2006, varias conversas telefónicas entre Nacif Borge e o gobernador do estado de Puebla, Mario Marín, son publicadas por La Jornada, un diario da Cidade de México. Revelan conversas que tiveron lugar antes da detención de Lydia Cacho entre Marín e Nacif Borge nas que planifican a detención do xornalista, así como varias malleiras físicas que tería que sufrir no cárcere para silenciala.[3] A publicación destas conversas creou un gran rebumbio nos medios mexicanos e tamén o interese público. O 29 de novembro de 2007, o Tribunal Supremo mexicano, o máximo órgano xudicial do país, decide, por 6 votos contra 4, que Marín non podería ser responsábel da detención de Cacho nin da intimidación que sufriu.[4] [5]
Exiliouse en España en 2021, temendo pola súa vida en México [6] .
Obras
- Los demonios del Edén : el poder que protege a la pornografía infantil, Mexico : Grijalbo, 2006, 2005. OCLC 68624763
- Mujer delfín : canción cotidiana de una mujer mexicana, Mérida, Yuc. : Maldonado Editores, 1995. OCLC 60585430
- Trafics de femmes. Nouveau Monde éditions. 2010
Premios
- 2002 : Premio nacional de xornalismo [7] .
- 2006 : Premio Francisco Ojeda [8] .
- 2007 : Premio Ginetta Sagan de Dereitos da Muller e do Neno outorgado por Amnistía Internacional [9] .
- 2011 : Premio Olof Palme
Notas
- ↑ Lydia Cacho Ribeiro biografía breve en Writers.Net
- ↑ Lydia Cacho, en España en El Semanal Digital(2006)
- ↑ Exige PRD renuncia a gobernador por caso Lidia Cacho en El Universal.
- ↑ Mexican Court Finds No Violation of Rights in Jailing of Journalist en o New York Times, 30 de novembro de 2007.
- ↑ L'épilogue judiciaire de l'"affaire Lydia Cacho" scandalise les Mexicains, Le Monde, 5 de decembro de 2007
- ↑ https://www.humanite.fr/mexique-lydia-cacho-journaliste-condamnee-lexil-699097. Falta o
|title=
(Axuda) - ↑ Corresponsal de CIMAC obtiene Premio Estatal de Periodismo en comunicación e información de la mujer
- ↑ Premio al valor periodístico para Lydia Cacho Copia arquivada en Wayback Machine en La Jornada
- ↑ Honors for Lydia Cacho Ribeiro, Amnistía Internacional (2007)