Aria: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Jglamela (conversa | contribucións)
Creada como tradución da páxina "Ária"
 
Jglamela (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
'''Aria''', no sentido estrito, é calquera composición musical escrita para un cantante solista, tendo case o mesmo significado de [[canción]]. Xeralmente (mais non necesariamente) emprégase o termo "aria" cando está contida dentro dunha obra maior, como unha [[ópera]], [[cantata]] ou [[oratorio]] e "canción" cando é unha peza separada.<ref name="Holst">HOLST, ''Imogen ABC da Música''. Ed. Martins Fontes, São Paulo: 1987. p. 189-190.</ref>

'''Aria''', no sentido estrito, é calquera composición musical escrita para un cantante solista, tendo case o mesmo significado de [[canción]]. Xeralmente (mais non necesariamente) emprégase o termo "aria" cando está contida dentro dunha obra maior, como unha [[ópera]], [[cantata]] ou [[oratorio]] e "canción" cando é unha peza separada.<ref name="Holst">HOLST, Imogen ABC da Música. Ed. Martins Fontes, São Paulo: 1987. p. 189-190.</ref>


No sentido amplo, unha aria pode ser destinada a máis dun cantante: para dous cantantes, chámase dúo ou dueto; para tres, trío ou terceto, para catro, cuarteto e así sucesivamente. Por exemplo, [[Johann Sebastian Bach|Bach]] chamou aria o dúo de tenor e contralto ("Wie selig sind doch die") da [[Ein feste Burg ist unser Gott (Bach)|Cantata BWV 80]].
No sentido amplo, unha aria pode ser destinada a máis dun cantante: para dous cantantes, chámase dúo ou dueto; para tres, trío ou terceto, para catro, cuarteto e así sucesivamente. Por exemplo, [[Johann Sebastian Bach|Bach]] chamou aria o dúo de tenor e contralto ("Wie selig sind doch die") da [[Ein feste Burg ist unser Gott (Bach)|Cantata BWV 80]].


No [[barroco]], ese termo tamén se empregaba para designar pezas instrumentais, para orquestra ou solista, que constituían parte dunha [[Suíte|suite]]. Un dos exemplos máis famosos é a aria da [[Suite nº 3 para orquestra]] ("Aria da 4ª corda), de [[Johann Sebastian Bach]].
No [[barroco]], ese termo tamén se empregaba para designar pezas instrumentais, para orquestra ou solista, que constituían parte dunha [[Suíte|suite]]. Un dos exemplos máis famosos é a aria da [[Suite nº 3 para orquestra]] ("Aria da 4ª corda"), de [[Johann Sebastian Bach]].


Outros exemplos de aria son "[[Habanera (Carmen)|Habanera]]", da ópera ''[[Carmen (Bizet)|Carmen]]'', de [[Georges Bizet|Bizet]], e "[[Nessun Dorma]]", de ''[[Turandot]]'', de [[Giacomo Puccini|Puccini]].
Outros exemplos de aria son "[[Habanera (Carmen)|Habanera]]", da ópera ''[[Carmen (Bizet)|Carmen]]'', de [[Georges Bizet|Bizet]], e "[[Nessun Dorma]]", de ''[[Turandot]]'', de [[Giacomo Puccini|Puccini]].


== Tipos ==
== Tipos de árias<small><ref name="Holst">HOLST, Imogen ABC da Música. Ed. Martins Fontes, São Paulo: 1987. p. 189-190.</ref></small> ==
Poden considerarse os seguintes tipos de arias:<ref name="Holst"/>

* Aria do comezo (da capo): con repetición da primeira parte, despois da segunda ser executada. Para que houbese contraste entre elas, a [[tonalidade]] podía ser alterada de maior para menor.
* Aria do comezo (da capo): con repetición da primeira parte, despois da segunda ser executada. Para que houbese contraste entre elas, a [[tonalidade]] podía ser alterada de maior para menor.
* Aria Cantante (Cantabile): Eran as arias do '[[Bel Canto]]', onde a beleza do canto era máis importante que a dramaticidade.
* Aria Cantante (Cantabile): Eran as arias do '[[Bel Canto]]', onde a beleza do canto era máis importante que a dramaticidade.
* Aria de Bravura (di Bravura): Aria con trinados, floreos, de maior dificultade, escrita para o virtuoso.
* Aria de Bravura (di Bravura): Aria con trinados, floreos, de maior dificultade, escrita para o virtuoso.
* Aria de Personaxe (di Carattere): Era a que máis debería respectar o texto, para que as palabras fosen perfectamente ouvidas, con pasaxes en "parlando", onde o cantante debería falar en lugar de cantar.
* Aria de Personaxe (di Carattere): Era a que máis debería respectar o texto, para que as palabras fosen perfectamente ouvidas, con pasaxes en "parlando", onde o cantante debería falar en lugar de cantar.

== Notas ==
{{Listaref}}
{{Listaref}}


{{Portal|Ópera}}
<div class="reflist" style="list-style-type: decimal;">
{{Control de autoridades}}
<references group="" responsive="1"></references>

</div>
[[Categoría:Formas musicais]]
[[Categoría:Formas musicais]]

Revisión como estaba o 2 de novembro de 2020 ás 12:32

Aria, no sentido estrito, é calquera composición musical escrita para un cantante solista, tendo case o mesmo significado de canción. Xeralmente (mais non necesariamente) emprégase o termo "aria" cando está contida dentro dunha obra maior, como unha ópera, cantata ou oratorio e "canción" cando é unha peza separada.[1]

No sentido amplo, unha aria pode ser destinada a máis dun cantante: para dous cantantes, chámase dúo ou dueto; para tres, trío ou terceto, para catro, cuarteto e así sucesivamente. Por exemplo, Bach chamou aria o dúo de tenor e contralto ("Wie selig sind doch die") da Cantata BWV 80.

No barroco, ese termo tamén se empregaba para designar pezas instrumentais, para orquestra ou solista, que constituían parte dunha suite. Un dos exemplos máis famosos é a aria da Suite nº 3 para orquestra ("Aria da 4ª corda"), de Johann Sebastian Bach.

Outros exemplos de aria son "Habanera", da ópera Carmen, de Bizet, e "Nessun Dorma", de Turandot, de Puccini.

Tipos

Poden considerarse os seguintes tipos de arias:[1]

  • Aria do comezo (da capo): con repetición da primeira parte, despois da segunda ser executada. Para que houbese contraste entre elas, a tonalidade podía ser alterada de maior para menor.
  • Aria Cantante (Cantabile): Eran as arias do 'Bel Canto', onde a beleza do canto era máis importante que a dramaticidade.
  • Aria de Bravura (di Bravura): Aria con trinados, floreos, de maior dificultade, escrita para o virtuoso.
  • Aria de Personaxe (di Carattere): Era a que máis debería respectar o texto, para que as palabras fosen perfectamente ouvidas, con pasaxes en "parlando", onde o cantante debería falar en lugar de cantar.

Notas

  1. 1,0 1,1 HOLST, Imogen ABC da Música. Ed. Martins Fontes, São Paulo: 1987. p. 189-190.