Omatidio: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Miguelferig (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 2: Liña 2:
[[Ficheiro:Ommatidie.JPG|miniatura| Omatidio: A – córnea, B – c9ono cristalino, C & D – células pigmentadas, E – rabdoma, F – céllas fotorrecetoras, G – membrana fenestrada, H – nervio óptico.]]
[[Ficheiro:Ommatidie.JPG|miniatura| Omatidio: A – córnea, B – c9ono cristalino, C & D – células pigmentadas, E – rabdoma, F – céllas fotorrecetoras, G – membrana fenestrada, H – nervio óptico.]]
[[Ficheiro:Antarctic krill ommatidia.jpg|miniatura|Omatidio dun krill.]]
[[Ficheiro:Antarctic krill ommatidia.jpg|miniatura|Omatidio dun krill.]]
Os '''omatidios'''<ref>Dicionario Digalego [https://digalego.xunta.gal/digalego/Html/index.php?op=ver&id=46592&opcion=entrada&entrada=omatidio omatidio]</ref> son as unidades das que se compón o [[ollo composto]] dos [[artrópodos]], como [[insectos]], [[crustáceos]] e [[miriápodos]]<ref>{{cite journal |pages=463–76 |doi=10.1016/j.asd.2007.09.002 |title=The fine structure of the eyes of some bristly millipedes (Penicillata, Diplopoda): Additional support for the homology of mandibulate ommatidia |year=2007 |last1=Muller |first1=C |last2=Sombke |first2=A |last3=Rosenberg |first3=J |journal=Arthropod Structure & Development |volume=36 |issue=4}}</ref> Un omatidio contén un grupo de células fotorreceptoras rodeadas por células de sostén e células pigmentadas. A parte externa do omatidio está cuberta por unha [[córnea]] transparente. Cada omatidio está inervado por un feixe de [[axón]]s (que xeralmente consta de 6 a 9 axóns, dependendo do número de [[rabdómero]]s)<ref>Land, Michael F. and Nilsson, Dan-Eric. ''Animal Eyes'', Second Edition. Oxford University Press, 2012. p. 162. {{ISBN|978-0-19-958114-6}}.</ref> e proporciona ao cerebro un elemento ou punto da imaxe ([[píxel]]). O cerebro forma unha imaxe conxunta a partir deses elementos de imaxe independentes. O número de omatidios no ollo depende do tipo de artrópodo e pode ser de só 5, como no isópodo antártico ''[[Glyptonotus antarcticus]]'',<ref name="Meyer-Rochow 1982">{{cite journal|last=Meyer-Rochow|first=Victor Benno| title= The divided eye of the isopod Glyptonotus antarcticus: effects of unilateral dark adaptation and temperature elevation| journal=Proceedings of the Royal Society of London| volume=B215|pages=433–450}}</ref> ou variar de só uns poucos no primitivo ''[[Zygentoma]]'' a arredor de 30&nbsp;000 en grandes [[odonatos|libélulas]] [[Anisoptera|anisópteros]] como nalgunhas [[avelaíña]]s [[Sphingidae|esfínxidas]].<ref>{{cite book |last=Common |first=I. F. B. |title=Moths of Australia |publisher=Brill |year=1990 |page=15 |isbn=978-90-04-09227-3}}</ref>
Os '''omatidios'''<ref>Dicionario Digalego [https://digalego.xunta.gal/digalego/Html/index.php?op=ver&id=46592&opcion=entrada&entrada=omatidio omatidio]</ref> son as unidades das que se compón o [[ollo composto]] dos [[artrópodos]], como [[insectos]], [[crustáceos]] e [[miriápodos]]<ref>{{cite journal |pages=463–76 |doi=10.1016/j.asd.2007.09.002 |title=The fine structure of the eyes of some bristly millipedes (Penicillata, Diplopoda): Additional support for the homology of mandibulate ommatidia |year=2007 |last1=Muller |first1=C |last2=Sombke |first2=A |last3=Rosenberg |first3=J |journal=Arthropod Structure & Development |volume=36 |issue=4}}</ref> Un omatidio contén un grupo de células fotorreceptoras rodeadas por células de sostén e células pigmentadas. A parte externa do omatidio está cuberta por unha [[córnea]] transparente. Cada omatidio está inervado por un feixe de [[axón]]s (que xeralmente consta de 6 a 9 axóns, dependendo do número de '''rabdómeros''')<ref>Land, Michael F. and Nilsson, Dan-Eric. ''Animal Eyes'', Second Edition. Oxford University Press, 2012. p. 162. {{ISBN|978-0-19-958114-6}}.</ref> e proporciona ao cerebro un elemento ou punto da imaxe ([[píxel]]). O cerebro forma unha imaxe conxunta a partir deses elementos de imaxe independentes. O número de omatidios no ollo depende do tipo de artrópodo e pode ser de só 5, como no [[isópodo]] antártico ''[[Glyptonotus antarcticus]]'',<ref name="Meyer-Rochow 1982">{{cite journal|last=Meyer-Rochow|first=Victor Benno| title= The divided eye of the isopod Glyptonotus antarcticus: effects of unilateral dark adaptation and temperature elevation| journal=Proceedings of the Royal Society of London| volume=B215|pages=433–450}}</ref> ou variar de só uns poucos no primitivo ''[[Zygentoma]]'' a arredor de 30&nbsp;000 en grandes [[odonatos|libélulas]] [[Anisoptera|anisópteros]] como nalgunhas [[avelaíña]]s [[Sphingidae|esfínxidas]].<ref>{{cite book |last=Common |first=I. F. B. |title=Moths of Australia |publisher=Brill |year=1990 |page=15 |isbn=978-90-04-09227-3}}</ref>


Os omatidios son tipicamente [[hexágono|hexafonais]] en sección transversal e aproximadamente dez veces máis longa que larga. O diámetro é maior na superficie, adelgazándose cara ao extremo interno. Na superficie exterior hai unha córnea, debaixo da cal hai un pseudocono que actúa enfocando máis a luz. A córnea e o pseudocono forman o 10% máis externo d lonxitude de todo o omatidio.
Os omatidios son tipicamente [[hexágono|hexafonais]] en sección transversal e aproximadamente dez veces máis longa que larga. O diámetro é maior na superficie, adelgazándose cara ao extremo interno. Na superficie exterior hai unha córnea, debaixo da cal hai un pseudocono que actúa enfocando máis a luz. A córnea e o pseudocono forman o 10% máis externo d lonxitude de todo o omatidio.

Revisión como estaba o 23 de xuño de 2018 ás 21:51

Omatidio: A – córnea, B – c9ono cristalino, C & D – células pigmentadas, E – rabdoma, F – céllas fotorrecetoras, G – membrana fenestrada, H – nervio óptico.
Omatidio dun krill.

Os omatidios[1] son as unidades das que se compón o ollo composto dos artrópodos, como insectos, crustáceos e miriápodos[2] Un omatidio contén un grupo de células fotorreceptoras rodeadas por células de sostén e células pigmentadas. A parte externa do omatidio está cuberta por unha córnea transparente. Cada omatidio está inervado por un feixe de axóns (que xeralmente consta de 6 a 9 axóns, dependendo do número de rabdómeros)[3] e proporciona ao cerebro un elemento ou punto da imaxe (píxel). O cerebro forma unha imaxe conxunta a partir deses elementos de imaxe independentes. O número de omatidios no ollo depende do tipo de artrópodo e pode ser de só 5, como no isópodo antártico Glyptonotus antarcticus,[4] ou variar de só uns poucos no primitivo Zygentoma a arredor de 30 000 en grandes libélulas anisópteros como nalgunhas avelaíñas esfínxidas.[5]

Os omatidios son tipicamente hexafonais en sección transversal e aproximadamente dez veces máis longa que larga. O diámetro é maior na superficie, adelgazándose cara ao extremo interno. Na superficie exterior hai unha córnea, debaixo da cal hai un pseudocono que actúa enfocando máis a luz. A córnea e o pseudocono forman o 10% máis externo d lonxitude de todo o omatidio.

O 90% máis interno do omatidio contén de 6 a 9 (dependendo da especie) células fotorreceptoras longas e delgadas no caso dalgunhas boolboretas[6] a miúdo abreviadas co nome de "células R" na literatura e xeralmente numeradas, por exemplo de R1 a R9.[6] Estas "células R" empaquetan estreitamente o omatidio. A porción de células R no eixe central do omatidio forman colectivamente unha guía para a luz, un tubo trnasparente, chamado rabdoma.

Notas

  1. Dicionario Digalego omatidio
  2. Muller, C; Sombke, A; Rosenberg, J (2007). "The fine structure of the eyes of some bristly millipedes (Penicillata, Diplopoda): Additional support for the homology of mandibulate ommatidia". Arthropod Structure & Development 36 (4): 463–76. doi:10.1016/j.asd.2007.09.002. 
  3. Land, Michael F. and Nilsson, Dan-Eric. Animal Eyes, Second Edition. Oxford University Press, 2012. p. 162. ISBN 978-0-19-958114-6.
  4. Meyer-Rochow, Victor Benno. "The divided eye of the isopod Glyptonotus antarcticus: effects of unilateral dark adaptation and temperature elevation". Proceedings of the Royal Society of London B215: 433–450. 
  5. Common, I. F. B. (1990). Moths of Australia. Brill. p. 15. ISBN 978-90-04-09227-3. 
  6. 6,0 6,1 Briscoe, A. D. (2008). "Reconstructing the ancestral butterfly eye: Focus on the opsins". Journal of Experimental Biology 211 (11): 1805–13. PMID 18490396. doi:10.1242/jeb.013045. 

Vexase tamén

Outros artigos