Samuel Eiján: Diferenzas entre revisións
m Desambiguação assistida por bot: Castelán |
|||
| Liña 3: | Liña 3: | ||
Samuel Eiján foi [[superior]] do [[convento do Santo Sepulcro]] en [[Xerusalén]], [[procurador xeral]] de [[Terra Santa]], [[definidor provincial]], ministro provincial e [[custodio]] da provincia de [[Ourense]]. Foi membro da [[Real Academia Galega]], [[correspondente]] do [[Instituto Histórico do Minho]], membro nato da Xunta do Padroado da Obra Pía dos Santos Lugares e cabaleiro comendador con placa da [[orde de Isabel a Católica]]. |
Samuel Eiján foi [[superior]] do [[convento do Santo Sepulcro]] en [[Xerusalén]], [[procurador xeral]] de [[Terra Santa]], [[definidor provincial]], ministro provincial e [[custodio]] da provincia de [[Ourense]]. Foi membro da [[Real Academia Galega]], [[correspondente]] do [[Instituto Histórico do Minho]], membro nato da Xunta do Padroado da Obra Pía dos Santos Lugares e cabaleiro comendador con placa da [[orde de Isabel a Católica]]. |
||
Escribiu unha extensa obra literaria na que tocou varios xéneros (poesía, narrativa, teatro,...). Colaborou en revistas e dirixiu ''El Eco Franciscano''. A súa obra, en [[Lingua galega|galego]] e [[castelán]], inspírase na relixión e no sentimento da terra. |
Escribiu unha extensa obra literaria na que tocou varios xéneros (poesía, narrativa, teatro,...). Colaborou en revistas e dirixiu ''El Eco Franciscano''. A súa obra, en [[Lingua galega|galego]] e [[lingua castelá|castelán]], inspírase na relixión e no sentimento da terra. |
||
== Obra == |
== Obra == |
||
Revisión como estaba o 25 de xullo de 2007 ás 19:12
Samuel Eiján Lorenzo (San Clodio, Leiro, 27 de xullo de 1876 - Santiago de Compostela, 1945) foi un sacerdote franciscano e escritor galego.
Samuel Eiján foi superior do convento do Santo Sepulcro en Xerusalén, procurador xeral de Terra Santa, definidor provincial, ministro provincial e custodio da provincia de Ourense. Foi membro da Real Academia Galega, correspondente do Instituto Histórico do Minho, membro nato da Xunta do Padroado da Obra Pía dos Santos Lugares e cabaleiro comendador con placa da orde de Isabel a Católica.
Escribiu unha extensa obra literaria na que tocou varios xéneros (poesía, narrativa, teatro,...). Colaborou en revistas e dirixiu El Eco Franciscano. A súa obra, en galego e castelán, inspírase na relixión e no sentimento da terra.
Obra
- Barnabé d’Alsace, OFM, Nueva guía de Tierra Santa, tr. Samuel Eiján (Barcelona-Vich: Tipografía Franciscana, 1908).
- Mágoas. Versos gallegos, (1902; 2 ed. 1913). (poemario)
- Narraciones y leyendas del oriente (Barcelona, 1910).
- D'a y'-alma. Versos gallegos, 1915 (poemario)
- Froliñas de San Francisco. Romanceiro seráfico galicián (1926). (poesía)
- España mirando a Tierra Santa: Nuevas anotaciones históricas (Santiago: Tipografía de “El Eco Franciscano,” 1934).
- Hispanidad en Tierra Santa; actuación diplomática (Madrid: Imprenta de Galo Sáez, 1943).
- El Patronato Real de los Santos Lugares en la historia de Tierra Santa (Madrid: Ibarra, 1945–1946).
|
Este artigo sobre unha personalidade galega é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |