Correspondente

William Howard Russell (1820–1907) é considerado un dos primeiros correspondentes de guerra. Pasou 22 meses informando sobre a guerra de Crimea. A imaxe é de 1854.

Un correspondente é un xornalista que informa para un medio de comunicación dende o lugar dos feitos.

A finais do século XVIII os correspondentes de The Times, eran axentes a ambos os dous lados da Canle da Mancha que entregaban escritos sobre o que estaba a suceder en París e Bruxelas. Dominar idiomas era un dos requisitos básicos. O custo e a dificultade nas transmisións foron os principais problemas dos correspondentes nos medios nos que traballaban no XVIII, e as mesmas que arrastraron até principios do século XIX. Os correspondentes de guerra son os xornalistas máis perseguidos. A maioría dos xornalistas que son encarcerados ou asasinados no curso do seu traballo pertencen a este grupo. Por ese motivo foi creado Reporteiros sen Fronteiras.

Coa crise económica occidental iniciada na primeira década do século XXI e o crecemento de Internet, a existencia de correspondentes comezou a verse en perigo, e varios medios prescindiron do seu traballo. Os correspondentes sosteñen que son "os ollos da historia" e que o punto de vista que pode ofrecer un correspondente é insubstituíble doutro xeito e que prescindir dela empobrece os medios.

Algúns correspondentes destacados, segundo a xornalista Cecilia Ballesteros, foron Manuel Chaves Nogales, Eugeni Xammar i Puigventós, Francisco Eguiagaray, Manu Leguineche, Robert Capa, Donald McCullin, William Howard Russell, Ernie Pyle ou Ryszard Kapuściński.

Véxase tamén

• Xornalismo
• Información
• Información delicada
• Era da información

Bibliografía

• Moreno Martín, Florentino (1992). La guerra: realidad y alternativas. Editorial Complutense. ISBN 978-84-7491-404-7.