Asemblea Nacional-Popular Galega: Diferenzas entre revisións
Xas (conversa | contribucións) arranxiños |
Sen resumo de edición |
||
Liña 20: | Liña 20: | ||
Os seus principios eran a [[autodeterminación]], o [[autogoberno]], o [[anticolonialismo]], a [[democracia]] e o protagonismo das forzas políticas propias de [[Galiza]] e tiña como obxectivo a formación dun goberno galego provisional tras conseguir o poder. A AN-PG tiña como símbolo a bandeira galega coa estrela de cinco puntas e era quen convocaba as manifestacións do [[25 de xullo]]. Celebrou o seu I Plenario en abril de [[1976]] que acabou coa escisión dun sector que consideraba á AN-PG excesivamente ligada á [[UPG]], ese sector constituíu a [[Asemblea Popular Galega]]. No III Plenario celebrado en outubro de [[1977]] aprobou os seus estatutos nos que se definía como organización interclasista e apartidaria dirixida por unha secretaría colexida, na que [[Lois Diéguez]] exercía como portavoz. Logo das [[Eleccións Municipais 1979 en Galicia|eleccións municipais de 1979]] a AN-PG sufriu unha reestruturación para propiciar unha maior coordinación entre os seus concelleiros, creándose asembleas locais. En [[1981]] sufriu unha importante crise interna que marcou a celebración do V Plenario en marzo de 1982 e que levou á saída da organización de dous membros da Dirección Nacional e un grupo de 50 militantes, finalmente neste último plenario da organización chamouse a unha reformulación do modelo organizativo. O periplo vital da AN-PG rematou en [[1982]], dando paso á formación do [[Bloque Nacionalista Galego]] (BNG). |
Os seus principios eran a [[autodeterminación]], o [[autogoberno]], o [[anticolonialismo]], a [[democracia]] e o protagonismo das forzas políticas propias de [[Galiza]] e tiña como obxectivo a formación dun goberno galego provisional tras conseguir o poder. A AN-PG tiña como símbolo a bandeira galega coa estrela de cinco puntas e era quen convocaba as manifestacións do [[25 de xullo]]. Celebrou o seu I Plenario en abril de [[1976]] que acabou coa escisión dun sector que consideraba á AN-PG excesivamente ligada á [[UPG]], ese sector constituíu a [[Asemblea Popular Galega]]. No III Plenario celebrado en outubro de [[1977]] aprobou os seus estatutos nos que se definía como organización interclasista e apartidaria dirixida por unha secretaría colexida, na que [[Lois Diéguez]] exercía como portavoz. Logo das [[Eleccións Municipais 1979 en Galicia|eleccións municipais de 1979]] a AN-PG sufriu unha reestruturación para propiciar unha maior coordinación entre os seus concelleiros, creándose asembleas locais. En [[1981]] sufriu unha importante crise interna que marcou a celebración do V Plenario en marzo de 1982 e que levou á saída da organización de dous membros da Dirección Nacional e un grupo de 50 militantes, finalmente neste último plenario da organización chamouse a unha reformulación do modelo organizativo. O periplo vital da AN-PG rematou en [[1982]], dando paso á formación do [[Bloque Nacionalista Galego]] (BNG). |
||
A AN-PG era contraria a elaboración dun estatuto de autonomía por considerar que [[Galicia]] era unha colonia que tiña que acadar a soberanía por medio dunhas bases constitucionais. A súa Frente Cultural constituíu unha das seccións máis activas da AN-PG, nela estaban xente como [[Darío Xohán Cabana]], [[Manuel María]], [[Emiliano Picouto]] ou [[Xesús Vázquez]]. |
A AN-PG era contraria a elaboración dun estatuto de autonomía por considerar que [[Galicia]] era unha colonia que tiña que acadar a soberanía por medio dunhas bases constitucionais. A súa Frente Cultural constituíu unha das seccións máis activas da AN-PG, nela estaban xente como [[Darío Xohán Cabana]], [[Manuel María]], [[Emiliano Picouto]] ou [[Jesús Vázquez|Xesús Vázquez]]. |
||
==Véxase tamén== |
==Véxase tamén== |
Revisión como estaba o 19 de maio de 2013 ás 23:12
Asemblea Nacional-Popular Galega (AN-PG) | |
---|---|
Organización suprapartidaria da Galiza | |
Dirixentes e organización | |
Líder | Lois Diéguez |
Historia | |
Fundación | 1974 |
Disolución | 1982 |
Posicións políticas | |
Ideoloxía | Esquerda socialismo nacionalismo comunismo independentismo, anticolonialismo, democracia |
A Asemblea Nacional-Popular Galega (AN-PG) foi unha organización suprapartidaria de coordinación de diversas frontes creada en 1975.
Traxectoria
Os seus principios eran a autodeterminación, o autogoberno, o anticolonialismo, a democracia e o protagonismo das forzas políticas propias de Galiza e tiña como obxectivo a formación dun goberno galego provisional tras conseguir o poder. A AN-PG tiña como símbolo a bandeira galega coa estrela de cinco puntas e era quen convocaba as manifestacións do 25 de xullo. Celebrou o seu I Plenario en abril de 1976 que acabou coa escisión dun sector que consideraba á AN-PG excesivamente ligada á UPG, ese sector constituíu a Asemblea Popular Galega. No III Plenario celebrado en outubro de 1977 aprobou os seus estatutos nos que se definía como organización interclasista e apartidaria dirixida por unha secretaría colexida, na que Lois Diéguez exercía como portavoz. Logo das eleccións municipais de 1979 a AN-PG sufriu unha reestruturación para propiciar unha maior coordinación entre os seus concelleiros, creándose asembleas locais. En 1981 sufriu unha importante crise interna que marcou a celebración do V Plenario en marzo de 1982 e que levou á saída da organización de dous membros da Dirección Nacional e un grupo de 50 militantes, finalmente neste último plenario da organización chamouse a unha reformulación do modelo organizativo. O periplo vital da AN-PG rematou en 1982, dando paso á formación do Bloque Nacionalista Galego (BNG).
A AN-PG era contraria a elaboración dun estatuto de autonomía por considerar que Galicia era unha colonia que tiña que acadar a soberanía por medio dunhas bases constitucionais. A súa Frente Cultural constituíu unha das seccións máis activas da AN-PG, nela estaban xente como Darío Xohán Cabana, Manuel María, Emiliano Picouto ou Xesús Vázquez.
Véxase tamén
Bibliografía
- Manuel Anxo Fernández Baz, A formación do nacionalismo galego contemporáneo (1963-1984), Laiovento, 2003.