James Ussher

O arcebispo James Ussher, pintado por sir Peter Lely.

James Ussher, James Usher ou, simplemente Ussher, (latinizado como Jacobus Usserius), nado en Dublín o 4 de xaneiro de 1581 e finado na mesma cidade o 21 de marzo de 1656, foi arcebispo anglicano de Armagh e primado de Irlanda entre 1625 e 1656.

Teólogo prolífico, é especialmente famoso por publicar unha cronoloxía, en 1658, no libro The Annals of the World (Os anais do mundo), tradución ao inglés doutro que publicara en latín tres anos antes , onde se precisa, con exactitude asombrosa, a idade exacta da Terra, situando a Creación no ano 4004 antes de Cristo.

Formación

Ussher naceu en Dublín, Irlanda, no seo dunha rica familia anglo-irlandesa. O seu avó materno, James Stanihurst, fora speaker (presidente) do Parlamento irlandés, e o seu pai Arnold Ussher era clérigo na Chancelería de Irlanda cando casou con Margaret Stanihurst. O seu irmán máis novo, Ambrose, o único (con el) que alcanzou a idade adulta, chegou a ser un eminente especialista en árabe e en hebereo. Segundo o seu capelán e biógrafo, Nicholas Bernard, Ussher aprendeu a ler grazas a dúas das súas tías, que eran cegas.

Demostrando grande aptitude para as linguas, James entrou na Dublin Free School, e despois, o 9 de xaneiro de 1594, no recentemente inaugurado (1591) Trinity College, Dublin, á idade de 13 anos. Despois de obter o seu diploma de Bachelor of Arts (Bacharel en artes) en 1598, pasou á universidade en 1600.

En maio de 1602, o seu tío Henry Ussher, arcebispo de Armagh e primado anglicano de Irlanda, ordénao diácono protestante da Igrexa de Irlanda na capela do Trinity College (e posibelmente sacerdote o mesmo día).

Carreira eclesiástica

Ussher foi Chanceler da St Patrick's Cathedral, Dublin en 1605 e Prebendary (cóengo) de Finglas. Foi profesor Controversias Teolóxicas no Trinity College e Bachelor of Divinity (Bacharel en divinidade) en 1607, Doutor en divinidade en 1612, Vicechanceler en 1615 e vice-provost en 1616. En 1613 casa con Phoebe, filla dun antigo vice-provost, Luke Challoner, e publica a súa primeira obra. En 1615 estivo estreitamente comprometido coa redacción da primeira confesión de fe da Igrexa de Irlanda.

En 1619, Ussher fai unha viaxe de dous anos a Inglaterra. A súa única filla, Elizabeth, naceu en Londres nese mesmo ano. James Ussher chegou a ser un gran personaxe despois do seu encontro con Xacobo I de Inglaterra. Foi nomeado bispo de Meath en 1621, e chegou a ser un personaxe de envergadura nacional en Irlanda. Accedeu ao Privy Council en 1623, continuando os seus traballos eruditos. De 1623 a 1626, Ussher estivo de novo en Inglaterra e foi dispensado das súas obrigas episcopais co fin de estudar a historia eclesiástica. En 1625, sucedeu, finalmente, ao seu tío nas funcións de arcebispo de Armagh e de primado de Irlanda.

Ussher era un calvinista convencido, e en tanto que primado accedeu á cabeza da Igrexa de Irlanda, protestante. Como moitos dos seus contemporáneos, aladeaba dun anti-catolicismo feroz, o que guía os seus primeiros traballos. O ton dos seus escritos reflicte a dureza dos debates teolóxicos no inicio da época moderna. Por exemplo, o seu Judgement of the Arch-Bishops and Bishops of Ireland (1626) comenza así:

"A relixión dos papistas é supersticiosa e idíolatra; a súa fe e a súa doutrina erróneas e heréticas; a súa Igraxa apostóstata; acordar a tolerancia ou consentir que eles poidan exercer libremente a súa relixión é por tanto un grave pecado."

Ussher emprendeu intensas disputas cos teólogos católicos romanos. Na época dos seus estudos, desafiara a un parente xesuíta, Henry Fitzsimon, a debatir públicamente a identificación do papa co Anticristo. De manera máis xeral, Ussher escribiu sen embargo moito sobre teoloxía ou historia eclesiástica, e estes temass substituíron pouco a pouco as diatribas anticatólicas. As súas investigacións sobre a antiga Igrexa irlandesa-céltica foron a única autoridade na materia até o século XX. De Graeca Septuaginta Interpretum Verisone (1655) constituiu o primeiro estudo serio da Septante (ou Septuaginta, en versión latina).

Cronoloxía de Ussher

Artigo principal: Calendario de Ussher.

En 1650 Ussher, baseándose na Biblia, escribiu o libro Annales veteris testamenti, a prima mundi origine deducti (Anais do Antigo testamento, que deducen as orixes primeiras do mundo), no que fixo unha excéntrica estimación do número de xeracións, tendo en conta a duración media a duración media da vida humana e as principais figuras bíblicas entre Adán e Eva e o nacemento de Xesús.

Deduciu datas exactas, por exemplo:

• creación da Terra: á noitiña do sábado 22 de outubro do 4004 a. C.

• expulsión de Adán e Eva do Paraíso: o luns 10 de novriembro do 4004 a. C.

• final do Diluvio Universal (a arca de Noé pousa sobre un monte): o mércores 5 de maio do 2348 a. C.

O efecto de verosimilitude xerado pola súa peregrina precisión deulle unha gran credibilidade entre os sus contemporáneos.

Obras

• 1650: Annales veteris testamenti, a prima mundi origine deducti (Anais do Antigo testamento, que deducen as orixes primeiras do mundo).
• 1654: Annalium pars postierior (parte seguinte dos anais), continuación do anterior.
• 1655: De graeca septuaginta interpretum versione.

Galería

• 
  Primeira páxina de Os anais do Antigo testamento, que deducen as orixes primeiras do mundo, de 1650.
• 
  O texto traducido ao inglés polo propio Ussher: Os anais do Antiguo testamento desde o principio do mundo.