Diego Sarmiento de Acuña: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
|||
Liña 20: | Liña 20: | ||
Del consérvanse máis de 15.000 cartas, que nos permiten coñecer os recunchos da diplomacia e as relacións políticas e sociais da época. Tamén se conservan unha cartas dirixidas ao conde de Gondomar, por un parente seu, escritas en lingua galega, xa que sabía que o conde tiña en estima tal lingua. |
Del consérvanse máis de 15.000 cartas, que nos permiten coñecer os recunchos da diplomacia e as relacións políticas e sociais da época. Tamén se conservan unha cartas dirixidas ao conde de Gondomar, por un parente seu, escritas en lingua galega, xa que sabía que o conde tiña en estima tal lingua. |
||
==Galería de |
==Galería de imaxes== |
||
<gallery> |
<gallery> |
||
File:Conde de gondomar.jpg|No [[Parador de Baiona]]. |
File:Conde de gondomar.jpg|No [[Parador de Baiona]]. |
Revisión como estaba o 5 de marzo de 2011 ás 09:32
Diego Sarmiento de Acuña, nado en Gondomar en 1567 e finado en Haro en 1626, foi un nobre galego.
Traxectoria
Era fillo de García de Sarmiento. Foi gobernador da fortaleza de Baiona en 1595, correxedor de Toro e Valladolid e notario Maior de Toledo.
Trato coa coroa española
Entre 1613 e 1618, e entre 1620 e 1622, foi embaixador de Filipe III (e trala súa morte, do seu fillo Filipe IV) en Inglaterra. Neste labor gañouse a amizade do rei Xacobe I, propiciando para a Coroa española importantes acordos e estables equilibrios internacionais.
En 1616 defendeu o Val Miñor dos ataques do corsario Francis Drake, polo cal foi nomeado Conde de Gondomar polo rei Filipe III o 12 de xuño de 1617, co respaldo do Consello de Estado.
Posicionamentos verbo do Reino de Galicia
Foi membro deste consello dende 1623. Foi nomeado Gobernador-Capitán xeneral do Reino de Galicia en 1625.
Defendeu para o Reino de Galicia o voto nas Cortes de Castela. Esta reclamación conseguiuse en 1622 grazas ao seu labor persuasivo ante Filipe IV. Deseñou políticas de defensa militar fronte aos ataques que sofría o litoral galego. Os proxectos tiñan unha dobre vertente: fortificación de determinados puntos e construción dunha escuadra pola Xunta do Reino de Galicia. Os cen mil ducados que se dedicaron a pagar a devolución do voto en Cortes investíronse nesta frota. Deixou especial pegada en Baiona.
Galego de dimensión internacional, sempre arelou manter os seus vencellos con Galicia; nunha carta de 1622 escribe: no ay jardines ni florestas en Inglaterra, como los robles y castaños de Gondomar.
Del consérvanse máis de 15.000 cartas, que nos permiten coñecer os recunchos da diplomacia e as relacións políticas e sociais da época. Tamén se conservan unha cartas dirixidas ao conde de Gondomar, por un parente seu, escritas en lingua galega, xa que sabía que o conde tiña en estima tal lingua.
Galería de imaxes
-
Retrato.[1]
-
Castelo de Monterreal.
-
"Casa del Sol", Valladolid.
Notas
- ↑ No libro "Retratos de Españoles ilustres, con un epítome de sus vidas, en la Imprenta Real de Madrid, siendo su regente D. Lázaro Gayguer, 1791."
Véxase tamen
A Galifontes posúe textos orixinais acerca de: Diego Sarmiento de Acuña |