Teodorico o Grande: Diferenzas entre revisións
m retiro cat que non existe na Galipedia |
m interwiki |
||
Liña 56: | Liña 56: | ||
[[ar:ثيودوريك العظيم]] |
[[ar:ثيودوريك العظيم]] |
||
[[bg:Теодорих Велики]] |
[[bg:Теодорих Велики]] |
||
[[ca: |
[[ca:Teodoric el Gran]] |
||
[[cs:Theodorich Veliký]] |
[[cs:Theodorich Veliký]] |
||
[[cy:Theodoric Fawr]] |
[[cy:Theodoric Fawr]] |
||
Liña 69: | Liña 69: | ||
[[got:𐌸𐌹𐌿𐌳𐌰𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃/Þiudareiks]] |
[[got:𐌸𐌹𐌿𐌳𐌰𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃/Þiudareiks]] |
||
[[hr:Teodorik Veliki]] |
[[hr:Teodorik Veliki]] |
||
[[hu: |
[[hu:Theoderich keleti gót király]] |
||
[[id:Theodoric yang Agung]] |
|||
[[it:Teodorico il Grande]] |
[[it:Teodorico il Grande]] |
||
[[ja:テオドリック]] |
[[ja:テオドリック]] |
||
[[ko: |
[[ko:테오도리쿠스 대왕]] |
||
[[la: |
[[la:Theodericus (rex Ostrogothorum)]] |
||
[[lt:Teodorikas Didysis]] |
[[lt:Teodorikas Didysis]] |
||
[[mn:Теодорик]] |
|||
[[nds:Theoderich de Grote]] |
[[nds:Theoderich de Grote]] |
||
[[nl:Theodorik de Grote]] |
[[nl:Theodorik de Grote]] |
||
Liña 84: | Liña 86: | ||
[[simple:Theodoric the Great]] |
[[simple:Theodoric the Great]] |
||
[[sk:Teodorich Veľký]] |
[[sk:Teodorich Veľký]] |
||
[[sr: |
[[sr:Теодорих Велики]] |
||
[[sv:Theoderik den store]] |
[[sv:Theoderik den store]] |
||
[[th:พระเจ้าธีโอดอริคมหาราช]] |
|||
[[zh:狄奧多里克大帝]] |
[[zh:狄奧多里克大帝]] |
Revisión como estaba o 6 de xullo de 2010 ás 16:07
Teodorico o Grande (Dacia, 454 - Ravenna, 526). Rei dos ostrogodos (474-526). Fillo do caudillo ostrogodo Teodomiro, da liñaxe dos Amalos, foi enviado polo seu pai como refén á cidade de Constantinopla (actual Istambul), sendo un neno (462). Alí recibiu unha educación baseada na cultura grecolatina. Sucedeu en 474 ao seu pai, como líder dos ostrogodos.
Foi nomeado patricio e magister militum polo augusto Zenón, emperador de Oriente. Este en 488 cedeulle o goberno de Italia coa condición de vencer a Odoacro, rei dos hérulos que depuxera a Rómulo Augústulo, último emperador romano de Occidente (476). Teodorico penetrou na península itálica á fronte do seu pobo, cuxo número se estima nunhas cen mil persoas. Conseguiu ocupar Ravenna, onde finalmente morreu Odoacro (493).
Proclamouse rei de Italia (494) fixando a súa residencia en Ravenna e foi recoñecido como rex Italiae polo augusto Anastasio, emperador de Oriente, en 497, a quen debía unha teórica submisión. Mantivo as diferenzas entre os ostrogodos, de relixión ariana, que retiveron o poder militar, e os romanos, católicos, que concentraron o poder civil, dentro dun difícil equilibrio.
Teodorico considerábase herdeiro do mundo romano e por iso respectou as institucións imperiais rodeándose de conselleiros latinos, como Boecio e Casiodoro. Desexaba crear un imperio xermánico de Occidente, herdeiro do romano, que englobase a francos, vándalos, visigodos e ostrogodos. Con este obxectivo, realizou unha hábil política de alianzas matrimoniais entre a súa familia e os reis dos outros pobos xermánicos, que, aínda que non chegaría a materializar o seu soño, converteuno no principal soberano occidental da súa época.
En 511 interveu de forma decisiva na resolución da crise da monarquía visigoda, aberta a raíz da morte de Alarico II na batalla de Vouillé (507), derrotado polos francos. Depuxo ao usurpador Xesaleico e coroou ao seu neto Amalarico, fillo de Alarico e da súa filla Tindigota. Asumiu o goberno do reino visigodo como titor do seu neto, a quen colocou baixo a protección de Teudis, un dos seus xenerais. A rexencia mantívose ata a morte do monarca ostrogodo (526), cando Amalarico puido gobernar libremente ao seu pobo.
Favoreceu o desenvolvemento da agricultura e do comercio. Fixo de Ravenna, a súa capital, un destacado centro artístico e cultural fomentando o cultivo das artes e as letras.
Permitiu a coexistencia do catolicismo e do arianismo durante a maior parte do seu reinado, pero esta tolerancia finalizou nos últimos anos da súa vida, debido aos enfrontamentos co Papado e co Imperio Bizantino, que o levaron a encerrar e decapitar ao seu conselleiro Boecio (524) e a encarcerar ao papa Xoán I.
Deixou como sucesor ao seu neto, fillo da súa filla Amalasunta, falecendo o 30 de agosto do 526. O estalido dunha guerra civil permitiu ao emperador Xustiniano converter Italia nunha nova provincia bizantina e dispersar aos ostrogodos, que desapareceron como pobo (555).
Reino ostrogodo | ||
---|---|---|
Segue a: Teodomiro |
Teodorico o Grande | Precede a: {{{DESPOIS}}} |
Reino de Italia | ||
---|---|---|
Segue a: Odoacro |
Teodorico o Grande | Precede a: {{{DESPOIS}}} |
Reino visigodo | ||
---|---|---|
Segue a: Xesaleico |
Teodorico o Grande | Precede a: {{{DESPOIS}}} |