Panceltismo: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Liña 6: Liña 6:
==Historia==
==Historia==
O '''Celtismo''' comeza a tomar forma a mediados do [[século XVII]] co nacemento dun movemento literario coñecido coma [[Rexurdimento celta]] que chegou a extenderse por boa parte de [[Europa]].
O '''Celtismo''' comeza a tomar forma a mediados do [[século XVII]] co nacemento dun movemento literario coñecido coma [[Rexurdimento celta]] que chegou a extenderse por boa parte de [[Europa]].

Este movemento cultural vai mudando co decorrer do tempo e as situacións sociopolíticas de [[Europa]] pervivindo en maior ou menor grao ata os días de hoxe.


===O ''Rexurdimento Celta'', a semente do celtismo===

No ano [[1746]] prodúcese derrota dos [[xacobitas]] (reclutados principalmente nas [[terras altas]] de [[Escocia]]) na [[Batalla de Culloden]]. Este é o punto de inflexión para o nacemento do que se deu en coñecer como '''Rexurdimento Celta'''.


No ano [[1762]] [[James Macpherson]] publica ''Fragmentos de poesía antiga recollidos nas [[Terras Altas]] de [[Escocia]], e traducidas do [[Gaélico]] ou Erse'' (''Fragments of Ancient Poetry Collected in the Highlands of Scotland, and Translated from the Gaelic or Erse Language''). En [[1762]] saca do prelo ''Fingal'' e en [[1763]] ''Temora''. Estas duas obras foran invencións que de supostas traducións dos [[poema épico|poemas épicos]] en [[gaélico]] dun poeta chamado [[Ossian]].
No ano [[1762]] [[James Macpherson]] publica ''Fragmentos de poesía antiga recollidos nas [[Terras Altas]] de [[Escocia]], e traducidas do [[Gaélico]] ou Erse'' (''Fragments of Ancient Poetry Collected in the Highlands of Scotland, and Translated from the Gaelic or Erse Language''). En [[1762]] saca do prelo ''Fingal'' e en [[1763]] ''Temora''. Estas duas obras foran invencións que de supostas traducións dos [[poema épico|poemas épicos]] en [[gaélico]] dun poeta chamado [[Ossian]].


Non tardan en sumarse [[poeta|poetas]] das que hoxe se se coñecen como [[nacions celtas]]. Un claro exemplo son as obras de poesía [[gales|galesa]] publicadas por [[Ieuan Brydydd]] en [[1764]]; tamén cultiva este [[xénero literário]] o inglés [[Thomas Gray]] aportando obras como [[''Elexía sobre un cemíterio de aldea'']] e [[''O bardo'']]
Non tardan en sumarse [[poeta|poetas]] das que hoxe se se coñecen como [[''Nacións celtas'']]. Un claro exemplo son as obras de poesía [[gales|galesa]] publicadas por [[Ieuan Brydydd]] en [[1764]]; tamén cultiva este [[xénero literário]] o inglés [[Thomas Gray]] aportando obras como [[''Elexía sobre un cemíterio de aldea'']] e [[''O bardo'']].



===O celtismo no romanticismo do século XIX e os seus primeiros pasos===


No século XIX publicáronse moitas traducións de obras das literaturas celtas, nomeadamente, o Mabinogion (Charlotte Guest, 1838-1849), o Barzaz Breiz e Os Bardos bretóns do século VI (Hersart de la Villemarqué, 1839-1850). En 1854 Ernest Renan publicou A Poesía das razas celtas, un estudo moi influente e en 1865-6 Mathew Arnold pronunciou unha serie de conferencias sobre a literatura celta en Oxford que vinculaba todas as literaturas celtas e contribuíu a promover a creación da cátedra de Celta nesta universidade en 1877.
No século XIX publicáronse moitas traducións de obras das literaturas celtas, nomeadamente, o Mabinogion (Charlotte Guest, 1838-1849), o Barzaz Breiz e Os Bardos bretóns do século VI (Hersart de la Villemarqué, 1839-1850). En 1854 Ernest Renan publicou A Poesía das razas celtas, un estudo moi influente e en 1865-6 Mathew Arnold pronunciou unha serie de conferencias sobre a literatura celta en Oxford que vinculaba todas as literaturas celtas e contribuíu a promover a creación da cátedra de Celta nesta universidade en 1877.

Revisión como estaba o 1 de outubro de 2009 ás 16:36

Modelo:Celtismo é un movimento social e cultural que trata de por en valor a identidade celtiga coma trazo salientabel dentro dun determinado territorio[1] baseandose en estudos científicos e etnografía comparada[2].

Non se debe confundir o Celtismo co Neopaganismo.

Historia

O Celtismo comeza a tomar forma a mediados do século XVII co nacemento dun movemento literario coñecido coma Rexurdimento celta que chegou a extenderse por boa parte de Europa.

Este movemento cultural vai mudando co decorrer do tempo e as situacións sociopolíticas de Europa pervivindo en maior ou menor grao ata os días de hoxe.


O Rexurdimento Celta, a semente do celtismo

No ano 1746 prodúcese derrota dos xacobitas (reclutados principalmente nas terras altas de Escocia) na Batalla de Culloden. Este é o punto de inflexión para o nacemento do que se deu en coñecer como Rexurdimento Celta.

No ano 1762 James Macpherson publica Fragmentos de poesía antiga recollidos nas Terras Altas de Escocia, e traducidas do Gaélico ou Erse (Fragments of Ancient Poetry Collected in the Highlands of Scotland, and Translated from the Gaelic or Erse Language). En 1762 saca do prelo Fingal e en 1763 Temora. Estas duas obras foran invencións que de supostas traducións dos poemas épicos en gaélico dun poeta chamado Ossian.

Non tardan en sumarse poetas das que hoxe se se coñecen como ''Nacións celtas''. Un claro exemplo son as obras de poesía galesa publicadas por Ieuan Brydydd en 1764; tamén cultiva este xénero literário o inglés Thomas Gray aportando obras como ''Elexía sobre un cemíterio de aldea'' e ''O bardo''.


O celtismo no romanticismo do século XIX e os seus primeiros pasos

No século XIX publicáronse moitas traducións de obras das literaturas celtas, nomeadamente, o Mabinogion (Charlotte Guest, 1838-1849), o Barzaz Breiz e Os Bardos bretóns do século VI (Hersart de la Villemarqué, 1839-1850). En 1854 Ernest Renan publicou A Poesía das razas celtas, un estudo moi influente e en 1865-6 Mathew Arnold pronunciou unha serie de conferencias sobre a literatura celta en Oxford que vinculaba todas as literaturas celtas e contribuíu a promover a creación da cátedra de Celta nesta universidade en 1877.

Durante o XIX moitos escritores ingleses empregaron a temática celta, como Thomas Love Peacock, Tennyson e Gerard Manley Hopkins. En Escocia destacaron William Black e William Sharp (este co pseudónimo de Fiona Macleod). O rexurdimento foi especialmente vigoroso na Irlanda con autores como W. B. Yeats, "AE" (pseudónimo de George William Russell, Oliver St John Gogarty, Sean O'Casey e James Stephens. En Irlanda recibiu o nome de "Lusco-fusco celta".

Na Galiza coñeceuse como "celtismo" e o seu maior representante foi Eduardo Pondal

Notas

  1. Diccionario Xerais da Lingua
  2. A Galicia Celta. Antonio Balboa Salgado. Ed. Lóstrego. Páx 17-20

Véxase tamén

Outros artigos