Emily Davies
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 22 de abril de 1830 Southampton, Reino Unido |
| Morte | 13 de xullo de 1921 (91 anos) Hampstead, Reino Unido (pt)  |
 Diretor (universidade) (pt) Girton College | |
| 1871 – 1874 ← Annie Austin (en) – Marianne Bernard (en) → | |
| Activista polos dereitos civís | |
| | |
| Datos persoais | |
| Educación | Girton College - Mestrado (1872–1875) |
| Actividade | |
| Ocupación | pedagoga, sufraxista, editora literaria, activista polos dereitos das mulleres, escritora |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Familia | |
| Pais | John Davies e Mary Hopkinson |
| Irmáns | Llewelyn Davies Henry Barton Davies William Stephen Davies Mary Jane Davies |
| Descrito pola fonte | Dictionary of Nineteenth-Century Journalism (en) Dictionary of National Biography, third supplement (en) The Palgrave Encyclopedia of Victorian Women's Writing (en) |
 | |
Sarah Emily Davies, nada en Carlton Crescent (Southampton) o 22 de abril de 1830 e finada o 13 de xullo de 1921, foi unha feminista inglesa, sufraxista e unha das primeiras defensoras do dereito das mulleres a ingresar na universidade . É coñecida por ser a cofundadora e primeira directora do Girton College da Universidade de Cambridge, a primeira universidade de Inglaterra que ensinou a mulleres.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Emily Davies, filla dun crego evanxélico e dunha mestre, pasou a maior parte da súa mocidade en Gateshead.[1]
Davies estivo a piques de estudar medicina e escribiu o artigo "Female Physicians" para o feminista English Woman's Journal en 1861, e "Medicine as a Profession for Women" en 1862.[2][3] Tamén "alentou moito" á súa amiga Elizabeth Garrett nos seus estudos de medicina.[4]
En 1862, despois da morte do seu pai, Davies trasladouse a Londres, onde editou o English Woman's Journal e fixo amizade coas defensoras dos dereitos das mulleres Barbara Bodichon, Elizabeth Garrett Anderson e a súa irmá máis nova Millicent Fawcett. Davies converteuse nun membro fundador dun grupo de discusión de mulleres, a Kensington Society, xunto con Elizabeth Garrett Anderson, Barbara Bodichon, Dorothea Beale e Francis Mary Buss quen, xuntos, solicitaron sen éxito ao Parlamento que lles concedese o dereito de voto ás mulleres.[5]
Davies comezou a facer campaña polo dereito das mulleres á educación. Participou no London School Board e na Schools Inquiry Commissiony e foi clave para que as nenas fosen admitidas nos exames oficiais de secundaria.
Despois avogou polo acceso das mulleres ás universidades de Londres, Oxford e Cambridge. Como todas as universidades daquela, estas eran exclusivamente para homes.
Tamén participou no movemento sufraxista, centrado no dereito ao voto das mulleres. Ela formou parte da organización da petición para o sufraxio feminino que John Stuart Mill levou ao Parlamento británico en 1866 asinado por Paulina Irby, Elizabeth Garrett Anderson e outras 15.000 persoas. [6][7] Ese mesmo ano escribiu tamén o libro The Higher Education of Women.
En 1869, Davies dirixiu a fundación da primeira universidade británica para mulleres, coa axuda de Frances Buss, Dorothea Beale e Barbara Bodichon. [8] O Girton College estaba orixinalmente situado en Hitchin, Hertfordshire, con Charlotte Manning como a súa primeira directora. A facultade trasladouse máis tarde en 1873 aos arredores de Cambridge.
Davies avogou firmemente por un currículo de calidade que fose equivalente aos ofrecidos aos homes da época. [8] Aínda que o Senado rexeitou a súa proposta de permitir que as mulleres accedan a un título oficial, Davies continuou preparando aos seus estudantes para os exames de Tripos de xeito informal. [8]
De 1873 a 1875, Davies foi a directora da facultade, onde máis tarde exerceu de secretaria ata 1904. A universidade non permitiu que o título de Cambridge fose concedido ás mulleres ata 1948.
A loita persistente de Davies pola educación en igualdade das mulleres foi fundamental na fundación en 1875 do Newnham College, que sería dirixido por Anne Jemima Clough. [8]
En xuño de 1901, obtivo un Doutoramento Honoris Causa en Dereito (DLL) pola Universidade de Glasgow.[9]
Davies tamén continuou o seu traballo a favor do sufraxio. En 1906 dirixiu unha delegación no Parlamento. Era coñecida pola súa oposición aos métodos militantes e violentos utilizados por algunhas sufraxistas, parte do movemento do sufraxismo feminino, liderado por Pankhurts.
En 1910, Davies publicou Thoughts on Some Questions Relating to Women.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Leonard, A. G. K. (Autumn 2010). "Carlton Crescent: Southampton’s most spectacular Regency development" (PDF). Southampton Local History Forum Journal. Southampton City Council. pp. 41–42. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 27 de xaneiro de 2013. Consultado o 23 de marzo de 2012.
- ↑ Davies, Emily (1861). "Female Physicians".
- ↑ Davies, Emily (11 de xuño de 1862). "Medicine as a Profession for Women".
- ↑ Blake, Catriona (1990). The Charge of the Parasols: Women's Entry to the Medical Profession (First ed.). London, UK: The Women's Press Limited. p. 57. ISBN 0-7043-4239-1.
- ↑ "Emily Davies". Spartacus Educational. Consultado o 17 de febreiro de 2015.
- ↑ "Miss Paulina Irby - an Early Suffragist". The Common Cause. 1915. Consultado o 2 de marzo de 2013.
- ↑ Sara Delamont, ‘Davies, (Sarah) Emily (1830–1921)’, Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004; online edn, maio de 2007 accessed 2 March 2013
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Gould, Paula (xuño de 1997). "Women and the Culture of University Physics in Late Nineteenth-Century Cambridge" 30 (2): 127–149. doi:10.1017/s0007087497002987.
- ↑ "Glasgow University jubilee" The Times (London).
| Control de autoridades |
|
|---|
