Eliseo Sastre del Blanco
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 9 de novembro de 1903  (120 anos)Bilbao, España |
 Procurador en Cortes | |
| 3 de xullo de 1964 – 15 de novembro de 1967 Lexislatura: VIII lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 31 de maio de 1961 – 19 de decembro de 1962 – Manuel Hernández Sánchez → Lexislatura: VII lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 16 de maio de 1958 – 18 de abril de 1961 Lexislatura: VI lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 14 de maio de 1955 – 14 de abril de 1958 Lexislatura: V lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 14 de maio de 1952 – 13 de abril de 1955 Lexislatura: IV lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 13 de maio de 1949 – 5 de abril de 1952 Lexislatura: III lexislatura das Cortes franquistas | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | político |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Pai | Eliseo Sastre Pérez |
Eliseo Sastre del Blanco, nado en Bilbao o 9 de novembro de 1903, foi un político español.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de Eliseo Sastre Pérez. Foi xefe de milicias de Falange Española Tradicionalista y de las JONS do Rosal en 1940.[1] Foi secretario do concello do Rosal dende 1942,[2] e despois do de Cuntis. Foi xefe provincial de Educación y Descanso en 1943,[3] posto do que cesou en outubro de 1945.[4] Foi comisario da Feira en Levante. Foi un dos promotores do Monumento ao Sagrado Corazón de Xesús de Cuntis.[5] Foi nomeado delegado provincial sindical en Albacete en agosto de 1946.[6] Despois foi delegado provincial de Sindicatos en Ciudad Real, Zaragoza,[7] Málaga e Asturias. Foi procurador en Cortes en representación da organización sindical de 1949 a 1967. Foi Delegado de Asuntos Sociais de Guinea Española, posto do que cesou en 1966.[8]
Recoñecementos[editar | editar a fonte]
- A Junta Central de Recompensas concedeulle en 1946 a Aspa Roja, Ángulo Verde con barra verde e Ángulo de Plata con dúas barras de prata.[9]
- Medalla ao Mérito no Traballo categoría de Prata de segunda clase, en 1955.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ El Pueblo Gallego, 19-1-1940, p. 3.
- ↑ El Compostelano, 12-8-1942, p. 2.
- ↑ El Pueblo Gallego, 19-5-1943, p. 3.
- ↑ El Pueblo Gallego, 25-10-1943, p. 3.
- ↑ El Pueblo Gallego, 31-7-1945, p. 2.
- ↑ El Ideal Gallego, 16-8-1946, p. 2.
- ↑ El Pueblo Gallego, 22-10-1949, p. 9.
- ↑ BOE, 16-9-1966, p. 11683.
- ↑ El Pueblo Gallego, 11-4-1946, p. 2.
