Eduardo Andicoberry

Eduardo Andicoberry
	;
Biografía
Nacemento	1888 ; Erandio, España
Morte	5 de xaneiro de 1948 (59/60 anos); Tetuán, Marrocos
Gobernador civil da provincia de Lugo
	19 de decembro de 1933 – 27 de xuño de 1934
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	xornalista , escritor , político
Lingua	Lingua castelá

Eduardo Andicoberry Ruiz, nado en Erandio (Biscaia) en 1888 e finado en Tetuán o 5 de xaneiro de 1948^[1], foi un xornalista, escritor e político español.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Criado e educado entre Sevilla e Cádiz, onde o seu pai xestionaba unha compañía comercial dedicada á exportación, principalmente de viños de Xerez. Pertenceu á Juventud do Partido Republicano Radical en Cádiz e foi redactor de El Radical Gaditano en 1908. Traballou en España Nueva, El Radical de Madrid, El Mundo, Semanario El Momento e dende 1919 foi redactor de El Imparcial até a súa desaparición definitiva en 1933 (do que foi o seu último director).

Coa proclamación da Segunda República foi candidato do Partido Radical pola provincia de Xaén nas eleccións a deputados de 1931, non resultando elixido. En 1932 foi nomeado secretario do Comité Nacional do Partido Radical. Logo do triunfo da coalición antimarxista, na que estaba integrado o PRR nas eleccións de decembro de 1933, foi nomeado gobernador civil de Lugo o 20 de decembro de 1933, permanecendo no cargo até o 28 de xuño de 1934, cando foi cesado por diferenzas co seu partido. Abandonou a política, o xornalismo e a literatura. En 1936 traballaba como operario nunha fábrica de gasosas.

Coa sublevación do 18 de xullo de 1936 foi detido en Madrid e posto a disposición dos Tribunales Populares de Urgencia por presunta desafección á República. Pasou un tempo na prisión de Porlier e foi finalmente posto en liberdade grazas ás testemuñas exculpatorias de significados dirixentes republicanos. No franquismo foi xefe de redacción na Xefatura de prensa do Protectorado Español de Marrocos.