Della H. Raney
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 10 de xaneiro de 1912 Suffolk, Estados Unidos de América (pt)  |
| Morte | 23 de novembro de 1987 (75 anos) Detroit, Estados Unidos de América |
| Lugar de sepultura | Cemiterio Nacional de Arlington |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Lincoln Hospital (en) |
| Actividade | |
| Ocupación | enfermeira militar (1941–1978) |
| Período de actividade | 1937 - 1978 |
| Carreira militar | |
| Rama militar | Exército dos Estados Unidos de América |
| Rango militar | major (en) Comandante |
| Conflito | Segunda guerra mundial |
Premios | |
  | |
Della Hayden Raney, nada en Suffolk, Virxinia o 10 de xaneiro de 1912 e finada en Detroit o 23 de outubro de 1987, foi unha enfermeira estadounidense do Corpo de Enfermeiras do Exército dos Estados Unidos de América. Foi a primeira enfermeira afroamericana en presentarse ao servizo na segunda guerra mundial e a primeira en ser nomeada enfermeira xefa.[1] En 1944, converteuse na primeira enfermeira afroamericana afiliada ao Corpo Aéreo do Exército ascendida a capitá, e logo a comandante en 1946.[2] Retirouse do Exército en 1978.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Della H. Raney naceu o 10 de xaneiro de 1912, en Suffolk, no estado de Virxinia.[3] En 1937, gradouse da Escola de Enfermaría do Hospital de Lincoln.[4] Nesta última cidade, traballou como supervisora de operacións e antes de alistarse no exército tamén traballou no Hospital Comunitario de Norfolk, en Virxinia, e no K.B. Hospital Reynolds en Winston-Salem.[1]
En abril de 1941, presentouse ao servizo e foi a primeira enfermeira afroamericana en servir no Corpo de Enfermeiras do Exército durante a segunda guerra mundial.[1][5] Foi comisionada como subtenente e estivo asignada por primeira vez en Fort Bragg, onde traballou como supervisora de enfermaría.[5] O ano seguinte foi transferida ao hospital de campo da Base Aérea do Exército en Tuskegee,[5] onde traballou como enfermeira xefa e en 1944 foi ascendida a capitá.[1] Ese mesmo ano, foi transferida a Forte Huachuca.[2] Nese momento, ela era a única muller afroamericana en obter ese rango e en traballar para as Forzas Aéreas do Exército.[1] En 1946, estaba de licenza terminal (a última licenza concedida a un membro das forzas armadas inmediatamente antes da súa baixa, igual en duración á licenza acumulada non utilizada,[6] do Camp Beale, onde traballaba como enfermeira xefa.[7] Tamén foi ascendida ao rango de comandante ese mesmo ano,[2] o que a converteu na primeira enfermeira afroamericana en obter o rango de comandante no Exército.[8] Na década de 1950, estivo estacionada no Hospital Médico Percy Jones do Exército.[8] Raney serviu no exército até a súa xubilación en 1978.[2]
En 1978, os aviadores de Tuskegee honrárona polo seu servizo.[2] Os seus compañeiros chamábana «Maw Raney».[5] Morreu o 23 de outubro de 1987.[2] En 2012, os aviadores de Tuskegee e a Asociación Nacional de Enfermeiras Negras crearon unha bolsa que leva o seu nome.[2]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "Negro Nurses". National Negro Health News 12 (2): 7. abril de 1944 – vía Google Books.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 "Della Hayden Raney (Jackson)". Army Women's Foundation (en inglés). Consultado o 2023-02-07.
- ↑ "Maj. Della H. Raney". African Americans in the U.S. Army. Arquivado dende o orixinal o 23 de xaneiro de 2021.
- ↑ "Those Who Supported the Airmen -The Tuskegee Airmen Nurses". Friends of Tuskegee Airmen National Historic Site. 21 de outubro de 2022.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Kodosky, Robert J. (2020). Tuskegee in Philadelphia: Rising to the Challenge (en inglés). Charleston, Carolina do Sur: The History Press. p. 126. ISBN 978-1-4671-4467-4.
- ↑ "Definición de terminal leave". collinsdictionary.com (en inglés). Consultado o 2023-02-07.
- ↑ "Only Negress With Rank of Major Visits Sacramento". The Sacramento Bee. 13 de xullo de 1946. p. 2. Consultado o 2023-02-07 – vía Newspapers.com.
- ↑ 8,0 8,1 "Major Della H. Raney". Alabama Tribune. 16 de febreiro de 1951. p. 2. Consultado o 2023-02-07 – vía Newspapers.com.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Della H. Raney  |
