Calidina

Calidina
	Nome IUPAC L-lisil-L-arxinil-L-prolil-L-prolil-glicil-L-fenilalanil-L-seril-L-prolil-L-fenilalanil-L-arxinina
Identificadores
Número CAS	342-10-9
PubChem	5311111
ChemSpider	4470640
MeSH	Kallidin
Ligando IUPHAR	650
Imaxes 3D Jmol	Image 1
	SMILES O=C(N[C@H](C(=O)N[C@H](C(=O)O)CCC/N=C(\N)N)Cc1ccccc1)[C@H]5N(C(=O)[C@@H](NC(=O)[C@@H](NC(=O)CNC(=O)[C@H]3N(C(=O)[C@H]2N(C(=O)[C@@H](NC(=O)[C@@H](N)CCCCN)CCC/N=C(\N)N)CCC2)CCC3)Cc4ccccc4)CO)CCC5 ;
	InChI InChI=1S/C56H85N17O12/c57-24-8-7-18-36(58)46(76)67-37(19-9-25-63-55(59)60)51(81)73-29-13-23-44(73)53(83)72-28-11-21-42(72)49(79)65-32-45(75)66-39(30-34-14-3-1-4-15-34)47(77)70-41(33-74)52(82)71-27-12-22-43(71)50(80)69-40(31-35-16-5-2-6-17-35)48(78)68-38(54(84)85)20-10-26-64-56(61)62/h1-6,14-17,36-44,74H,7-13,18-33,57-58H2,(H,65,79)(H,66,75)(H,67,76)(H,68,78)(H,69,80)(H,70,77)(H,84,85)(H4,59,60,63)(H4,61,62,64)/t36-,37-,38-,39-,40-,41-,42-,43-,44-/m0/s1; Key: FYSKZKQBTVLYEQ-FSLKYBNLSA-N InChI=1/C56H85N17O12/c57-24-8-7-18-36(58)46(76)67-37(19-9-25-63-55(59)60)51(81)73-29-13-23-44(73)53(83)72-28-11-21-42(72)49(79)65-32-45(75)66-39(30-34-14-3-1-4-15-34)47(77)70-41(33-74)52(82)71-27-12-22-43(71)50(80)69-40(31-35-16-5-2-6-17-35)48(78)68-38(54(84)85)20-10-26-64-56(61)62/h1-6,14-17,36-44,74H,7-13,18-33,57-58H2,(H,65,79)(H,66,75)(H,67,76)(H,68,78)(H,69,80)(H,70,77)(H,84,85)(H4,59,60,63)(H4,61,62,64)/t36-,37-,38-,39-,40-,41-,42-,43-,44-/m0/s1; Key: FYSKZKQBTVLYEQ-FSLKYBNLBR;
Propiedades
Fórmula molecular	C56H85N17O12
Masa molecular	1188,38 g/mol
	; Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

A calidina é unha cinina bioactiva formada en resposta a lesións nos tecidos a partir de precursores cininóxenos por medio da acción de calicreínas.

A calidina é un decapéptido cuxa secuencia é H-Lys-Arg-Pro-Pro-Gly-Phe-Ser-Pro-Phe-Arg-OH. Pode converterse en bradicinina pola acción dun encima aminopeptidase. En realidade, a calidina é idéntica á bradicinina, pero cun residuo de lisina adicional no extremo N-terminal e sinaliza tamén a través do receptor de bradicinina.

Pode ser un substrato para as carboxipeptidases M e N.^[1]

Notas

↑ Stefan Offermanns; Walter Rosenthal (2008). Encyclopedia of Molecular Pharmacology. Springer. pp. 673–. ISBN 978-3-540-38916-3. Consultado o 11 de decembro de 2010.

Este artigo sobre bioloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[OffermannsRosenthal2008-1] Stefan Offermanns; Walter Rosenthal (2008). Encyclopedia of Molecular Pharmacology. Springer. pp. 673–. ISBN 978-3-540-38916-3. Consultado o 11 de decembro de 2010.

[1]