Burdigaliano

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Térmite en ámbar dominicano.

O Burdigaliano é, na escala temporal xeolóxica, unha idade ou piso do Mioceno. Comprende o tempo entre 20,43 ± 0,05 Ma e 15,97 ± 0,05 Ma. Precedido polo Aquitaniano, o Burdigaliense foi a segunda e máis longa idade do Mioceno, e está sucedido polo Langhiano.

Definición estratigráfica[editar | editar a fonte]

O nome «burdigaliano» provén de Burdigala, o nome latino da cidade de Bordeos, Francia. O piso burdigaliano foi presentado na literatura científica por Charles Depéret en 1892.

A base do Burdigaliano establécese na primeira aparición do foraminífero Globigerinoides altiaperturus e o teito da cronozona magnética C6An. O estratotipo do límite inferior deste piso está aínda pendente de asignar.

O teito do Burdigaliano (a base do Langhiano) está definido pola primeira aparición do foraminífero Praeorbulina glomerosa e é tamén coetánea co teito da cronozona magnética C5Cn.1n.

Paleontoloxía[editar | editar a fonte]

Entre as máis famosas localidades paleontolóxicas burdigalianas están o Turritellenplatte de Ermingen en Alemaña e os depósitos de ámbar dominicano da Española.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Depéret, Charles (1892). "Note sur la classification et le parallélisme du système Miocène" [Nota sobre a clasificación e o paralelismo do sistema Mioceno]. Bulletin de la Société Géologique de France (en francés) (3(20)): 145–156. 
  • Gradstein, F. M.; Ogg, J. G.; Smith, A. G. (2004). A Geologic Time Scale 2004 [Unha escala temporal xeolóxica 2004] (en inglés). Cambridge University Press. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]