Benito Pardo de Figueroa
| Benito Pardo de Figueroa | |
|---|---|
| Nome completo | Benito María de los Dolores Manuel José Ramón Tadeo Pardo de Figueroa y Valladares |
| Nacemento | 25 de novembro de 1755 e 1755 |
| Lugar de nacemento | pazo de Fefiñáns |
| Falecemento | 1 de novembro de 1812 e 20 de outubro de 1812 |
| Lugar de falecemento | Riga |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | militar, diplomático e envoy |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Benito Pardo de Figueroa, nado en Cambados en 1755 e finado en Riga en 1812, foi un militar galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Nado no Pazo de Fefiñáns, fillo de Baltasar Pardo de Figueroa e Ana Jacobo, foi un militar innovador da Infantería Española, que chegou a ser Tenente Coronel na época de Manuel Godoy. Participou na guerra da Independencia dos Estados Unidos. Destacou na carreira diplomática sendo embaixador de España en Berlín e San Petesburgo (1908).
Casou con Adelaida Destrehan, coa que tivo unha filla, Clementina, nada en 1798.
Obras[editar | editar a fonte]
- Examen analítico del cuadro de la transfiguración de Rafael de Urbino, seguido de algunas observaciones sobre la pintura de los griegos, París, 1804.
Traducións[editar | editar a fonte]
- Once odas de Horacio en verso griego, 1810.
