Azucre invertido

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O azucre invertido é a combinación de glicosa e frutosa. O seu nome fai referencia a que o poder rotatorio da solución fronte á luz polarizada é invertido polo proceso de hidrólise que separará a sacarosa nas súas dúas subunidades.

Obtención[editar | editar a fonte]

Obtense a partir da hidrólise do azucre común (sacarosa). Esta hidrólise pode levarse a cabo mediante tres métodos:

  1. Por enzima invertasa.
  2. Por acción dun ácido a temperatura elevada (isto sucede espontaneamente durante o almacenamento de zumes de froita).
  3. Pasando a solución por resinas sulfónicas.

Para exemplificar, tomemos o caso da hidrólise por acción dun ácido. Prepárase un caldo de azucre (sirope de sacarosa) e acidifícase utilizando ácido cítrico. Como resultado disto, elimínase unha ponte de osíxeno, trasformando a solución acuosa de sacarosa nunha solución acuosa de glicosa + frutosa. Cando a solución reduce a súa temperatura a 80 °C pódese neutralizar o pH con bicarbonato de sodio, feito que xera unha efervescencia, inda que isto non é obrigatorio.

Características[editar | editar a fonte]

  • Ten maior poder de adozador que o azucre común (un 30% máis).
  • Dificulta a cristalización da auga.
  • Acelera a fermentación da masa de lévedo.

Usos[editar | editar a fonte]

Utilízase moito na industria alimentaria, sobre todo na elaboración de xeados polo seu poder anticristalizante.[1]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Helados: Azúcar invertido". Arquivado dende o orixinal o 09 de marzo de 2009. Consultado o 11 de agosto de 2011. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]