Saltar ao contido

Arquitectura dzong

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Fortaleza Trongsa, en Bután.

Arquitectura dzong (en tibetano: རྫོང་, en transliteración Wylie: rDzong) é o nome dado ó estilo no que se construíron unha serie de fortalezas-mosteiro nas rexións do sur do Himalaia, especialmente en Bután.[1] Os espazos, patios e edificios, quedan definidos por unha construción masiva de muros pautados con torres. Estas fortificaciones construíronse con fins militares, relixiosos (servían de fogar a monxes budistas), e administrativos. Os dzongs existen dende os primeiros séculos do segundo milenio, aínda que a súa época de esplendor foi o século XVII.

Características

[editar | editar a fonte]
Dzong de Punakha.
  • Muros altos de ladrillo e pedra pintados de branco. Na súa base dispoñen de moi poucas ou ningunha xanela.
  • Bandas avermelladas preto do tope dos muros, ás veces puntuadas por grandes círculos dourados.
  • Chans dos templos de estilo chinés.
  • Entradas masivas construídas de madeira e ferro.
  • Patios interiores e templos profusamente decorados con motivos budistas.

Os dzongs en Bután

[editar | editar a fonte]

En Bután os dzongs forman parte da súa organización territorial, constituíndo un caso particular no mundo actual. Cada dzong está á cabeza dun distrito, e no seu interior están repartidos os tres poderes: executivo, lexislativo e xudicial. Ademais, é sede tanto do goberno político como do relixioso (budista).[2]

  1. Royal Ark
  2. Rennie, Frank, Robin, Mason; Bhutan: ways of knowing, p. 193. Ed. IAP (2008). ISBN 978-1-59311-735-1.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]