Armando Giralt

Armando Giralt
Información persoal
Nome	Armando Giralt e Iduate
Nacemento	23 de marzo de 1885
Lugar de nacemento	A Habana
Falecemento	21 de abril de 1948
Altura	1,74 m.
Posición	Dianteiro
Carreira sénior
Anos	Equipos	Aprs	(Gls)
1897–1900	Sky Football
1900–1903	Madrid FC
1903–1905	Club Español de Madrid
1905–1907	Madrid FC
1907–1910	Club Español de Madrid
1910–1912	Espanyol
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ]

Armando Giralt e Iduate, nado na Habana en 1885 e finado en Madrid o 21 de abril de 1948, foi un futbolista español. Nado na, por aquel entón, Capitanía Xeral de Cuba, foi membro dalgúns dos clubs futbolísticos máis antigos de España, como a (Sociedad) Sky Foot-ball, a (Sociedad) Madrid Foot-Ball Club (posteriormente Real Madrid) e o Club Deportivo Español (actual RCD Espanyol), sendo socio fundador dos dous primeiros.

Destacado goleador, foi vencedor da Copa do Rei en dúas ocasións, proclamándose máximo goleador nunha das súas sete participacións na competición. Converteuse así nun dos futbolistas que máis partidos sumou en finais. Tamén foi o autor do primeiro gol do Real Madrid en competición oficial.

Traxectoria

Naceu nunha familia burguesa en Cuba cando o país estaba baixo a soberanía do Reino de España (Capitanía Xeral de Cuba), e sendo novo trasladouse por razóns descoñecidas a Madrid. Viaxaron con el os seus dous irmáns, José e Mario, que tamén xogaban ao fútbol.

Formou parte ata 1900 da (Sociedad) Football Sky, o primeiro club de fútbol de Madrid e embrión do que foi o seu segundo equipo, o (Sociedad) Madrid Foot-Ball Club, máis tarde coñecido como Real Madrid Club de Fútbol. O máis novo dos tres irmáns, todos membros do Madrid FC, foi o que máis proxección tivo grazas á súa faceta goleadora. Xogando como lateral dereito, debutou xunto aos seus irmáns no equipo branco durante a disputa da Copa da Coroación, un torneo amigable, fronte ao FC Barcelona, no que foi o primeiro "Clásico" da historia.

Ao ano seguinte participou na primeira edición da Copa do Rei e foi autor do primeiro gol do club en competición oficial, na vitoria por 4-1 sobre o Club Español. Acadou así a final, na que o seu equipo foi derrotado por 3-2 polo Athletic Club de Bilbao. Foi o máximo goleador do torneo, empatado a dous goles con Juan de Astorquia e Alejandro de la Sota.

Despois duns primeiros pasos esperanzadores no club branco, posiblemente fose o feito de perder o citado campionato o que dera lugar a unha situación convulsa no seo da entidade que provocou a marcha de varios dos seus socios fundadores, entre eles Armando. Abandonou a súa disciplina en outubro de 1903 para fundar o que foi o terceiro club na súa carreira, o Club Español de Madrid.

Despois dunha breve etapa no novo club, e vendo que eran os "madridistas" —alcume que recibirían anos despois— os que empezaban a ter un crecemento notable, tanto institucional como deportivo, e que non podía disputar partidos oficiais co seu novo club por non ter pasado un ano desde que deixase o anterior, volveu ao Madrid. Ausente polos citados motivos na primeira das catro Copas que o club gañou entre 1905 e 1908, participou nas dúas seguintes edicións, 1906 e 1907. Despois de conseguir ambos títulos, o xogador regresou ao Club Español, onde permaneceu ata 1910, e co que puido sumar a súa cuarta final do Campionato de España, a que perdeu por 3-1 ante o Club Ciclista de San Sebastián.

Posteriormente puxo rumbo a Barcelona para incorporarse ás filas do Club Deportivo Español, onde permaneceu un par de tempadas antes de rematar a súa carreira deportiva. Como branquiazul sumou ao seu palmarés un Campionato de Cataluña e unha nova semifinal do Campionato de España, quinta no seu palmarés. En todas foi titular, caendo nesta ocasión ante o Athletic Club por 3-1.

Véxase tamén

Bibliografía

• Martínez Calatrava, Vicente (2001). Historia y estadística del fútbol español. De los inicios a la Olimpiada de Amberes 1920 (en castelán). p. 340. ISBN 978-84-60757016.