Arión (cabalo)
Na mitoloxía grega, Arión (en grego antigo Άρείων, Areíôn, 'mellor', 'máis forte', 'máis valoroso') foi un cabalo fillo de Poseidón e Deméter. Tiña as crinas azuladas [1] e podía correr tan rápido que podía ir sobre a auga [2]. Tiña estirpe divina [3].
Conta a lenda que cando a deusa Deméter andaba polo mundo adiante buscando á súa filla Perséfone, que fora raptada por Hades, ía seguida por Poseidón, namorado e obsesionado con ela. Para escapar deste acoso, Deméter converteuse en egua e ocultouse nunha eguada do rei Onco (en Telpusa, na Arcadia [4]). Esta camuflaxe foi inútil á hora de evitar ó deus, porque este, transformado en semental, terminou cubríndoa.
"Tamén a ti, Neptuno, ... te sentiu a de loiros cabelos, a dulce nai das méses".(Ovidio VI, 115-118 [5])
Desta unión naceu unha filla, só coñecida como "A Ama" ou "A Señora" e cuxo nome non se debía pronunciar, e mailo cabalo Arión.
Arión foi o cabalo de Adrasto, rei de Argos, que encabezou a fracasada expedición dos Sete contra Tebas, e o único dos sete paladíns que sobreviviu. Ó ser derrotados, Adrasto salvou a vida porque Arión o levou ata un lugar afastado e seguro, na Ática [6].
"Tan só a Adrasto o salvou o seu cabalo Arión, o que enxendrara Poseidón de Deméter, cando ela durante o coito tomara a aparencia dunha Erinia".(Pseudo-Apolodoro: Biblioteca mitológica III, 6, 8)
Antes de pertencer a Adrasto, os donos de Arión foron o rei Onco, en cuxas eguadas naceu, e o mesmo Heracles. Cando Heracles marchaba contra a Élide parou en Arcadia e pediulle o cabalo a Onco, e así puido conquistar Elis.
A lenda pretende explicar a teoría de que Poseidón foi o creador do cabalo, aínda que xa a nai, Rea, déralle a comer a Cronos un poldro, para salvar a Poseidón acabado de nacer, pois o pai, Cronos, ía comendo a tódolos fillos que ía tendo Rea. O que si é certo é que os cabalos lle están consagrados a el, e que creou as carreiras de cabalos.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Graves, Robert (2019). Los mitos griegos. Gredos. ISBN 9788424999940.
- Grimal, Pierre (1981). Diccionario de mitología griega y romana. Paidós. ISBN 9788449324574.
- Hesíodo (2013). Teogonía. Trabajos y días. Escudo. Certamen. Alianza Editorial. ISBN 9788420678825.
- Ovidio (2015 (reimpr. 2017)). Metamorfosis. Tradución de Antonio Ramírez de Verger. Alianza Editorial. ISBN 9788420697208.
- Pseudo-Apolodoro (2016). Biblioteca mitológica. Alianza Editorial. ISBN 9788491044277.
