Antonio Román
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 9 de novembro de 1911 Ourense, España |
| Morte | 16 de xuño de 1989 (77 anos) Madrid, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | director de cinema , crítico de cinema , guionista , produtor de cinema |
| Período de actividade | 1930 - |
| Lingua | Lingua castelá |
   | |
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
Antonio Aurelio del Sacramento Fernández-Román García de Quevedo, coñecido artisticamente como Antonio Román, Anthony Roman ou Tony Román, nado en Ourense o 9 de novembro de 1911 e finado en Madrid o 16 de xuño de 1989, foi un director e guionista de cine e farmacéutico galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Pertence ao grupo de directores renovadores do cine español de posguerra, xunto con José Luis Sáenz de Heredia e Rafael Gil.
Ía ser farmacéutico, pero xa de novo converteuse en crítico de cine, comezando a publicar na prensa española. Comezou a dirixir pequenos documentais moi novo, con 18 anos. A súa primeira longametraxe La escuadrilla, é de 1941, realizada xunto a Sáenz de Heredia. Ese ano participou no guión de Raza, ideada polo propio dictador Francisco Franco e dirixida por Sáenz de Heredia. Dado o marcado carácter propagandístico das súas obras, despois da Guerra Civil “sus películas obtuvieron subvenciones, ayudas y premios nacionales, razón por la cual quizás no se haya valorado suficientemente su trabajo desde el punto de vista técnico.”[1]
En 1943 realizou proxectos máis arriscados e persoais, Intriga e La casa de la lluvia, pero tralo fracaso comercial e o escepticismo crítico con que foron acollidas, retomou proxectos máis comerciais. Posteriormente converteuse nun dos xefes da Cooperativa Cinematográfica Castilla.
Nas décadas de 1960 e 1970 seguiu escribindo críticas. En 1970 foi despedido mentres rodaba Ringo del Nebraska cando aínda non levaba nin o 10 % da rodaxe, pois ao produtor non lle gustaba o seu xeito de traballar lento e meticuloso. Foi substituído polo seu amigo e protexido Mario Bava, quen por respecto a Román, negouse a aparecer nos títulos de crédito.
Estaba casado con Yvonne Bastién.
En 1999 publicouse o libro de Pepe Coira Antonio Román. Director de cine, ampliado e traducido ao castelán co título Antonio Román, un cineasta de posguerra, que acadou o premio ao mellor libro universitario español do 2004.
Filmografía[editar | editar a fonte]
- Sandra (1930)
- Ensueño (1931)
- Canto a la emigración (1935)
- Ciudad encantada (1936)
- Barcelona o ritmo de un día (1939)
- Mérida (1940)
- Al borde del gran viaje (1940)
- De la Alhambra al Albaicín (1940)
- O carro e o home (1940, documental con guión de Xaquín Lorenzo)
- Escuadrilla (1941)
- Boda en el infierno (1942)
- Intriga (1943)
- A casa da choiva (1943)
- Lola Montes (1944)
- Los últimos de Filipinas (1945)
- Fuenteovejuna (1947)
- La vida encadenada (1948)
- El amor brujo (1949)
- Pacto de silencio (1949)
- El pasado amenaza (1950)
- La fuente enterrada (1950)
- La forastera (1951)
- Último día (1952)
- Congreso en Sevilla (1955)
- La fierecilla domada (1956)
- Dos novias para un torero (1956)
- Madrugada (1957)
- Los clarines del miedo (1958)
- Bombas para la paz (1959)
- Mi mujer me gusta más (1961)
- El sol en el espejo (1962)
- Pacto de silencio (1963)
- Un tiro por la espalda (1964)
- Ringo de Nebraska (1966)
- El mesón del gitano (1969)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Antonio Román". España es cultura. Arquivado dende o orixinal o 16 de agosto de 2022. Consultado o 3 de febreiro de 2023.
