Andrea Fuentes

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Andrea Fuentes
Nome completoAndrea Fuentes i Fache
Nacemento7 de abril de 1983
Lugar de nacementoValls
NacionalidadeEspaña
Ocupaciónnadador de nado sincronizado
CónxuxeVíctor Cano
IrmánsTina Fuentes
PremiosMedalla de Ouro da Real Orde do Mérito Deportivo, Esportista català de l'any, Esportista català de l'any e Esportista català de l'any
Na rede
http://www.andreafuentes.es/
Twitter: andreafuentes83 Instagram: andreafuentes83 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Andrea Fuentes Fache, nada o 7 de abril de 1983 en Valls (Tarragona), é unha nadadora retirada catalá especialista en natación sincronizada. A súa irmá Tina Fuentes (19842018) tamén foi nadadora de natación sincronizada.[1][2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

É a nadadora máis laureada na historia do equipo nacional de España,[3] con catro medallas olímpicas, 16 de campionatos do mundo e 11 de campionatos europeos. As súas catro medallas olímpicas tamén a converten na muller española con máis medallas, xunto con Arantxa Sánchez Vicario e Mireia Belmonte.[4]

Uniuse á selección española de natación sincronizada en 1999.[3] Formada no Club Natación Kallípolis, formou parte do Dream Team xurdido no club, xunto con Gemma Mengual, Ona Carbonell e a súa irmá Tina Fuentes. Andrea competiu nos Xogos Olímpicos de 2004, 2008 e 2012, nos que gañou catro medallas na modalidade por parellas e por equipos.[5] Retirouse na competición de elite en xaneiro de 2013, alegando desmotivación por mor dun conflito entre a Real Federación Española de Natación e a adestradora da selección, Anna Tarrés.[3][6] Após retirarse, continuou a súa traxectoria como adestradora.[4]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Llorens, David (8 de agosto de 2012). "Fuentes y Carbonell, una plata taquicárdica". Mundo Deportivo. Consultado o 29 de maio de 2016. 
  2. "Fallece la nadadora Tina Fuentes a los 34 años". La Vanguardia. 28 de agosto de 2018. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Torres, Diego (26 de xaneiro de 2013). "Andrea Fuentes se retira de la natación sincronizada". El País. Consultado o 25 de maio de 2016. 
  4. 4,0 4,1 Casado, Edu (12 de novembro de 2014). "Qué fue de… Andrea Fuentes: el éxito de la gran sucesora". 20 minutos. Consultado o 29 de maio de 2016. 
  5. "Andrea Fuentes Olympic Results". Arquivado dende o orixinal o 17 de abril de 2020. Consultado o 23 de maio de 2015. 
  6. Tronchoni, Nadia (30 de xaneiro de 2013). "Me entristece ver dos bandos". El País. Consultado o 25 de maio de 2016. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]