Adiviña

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Representación de Edipo e a esfinxe, un exemplo de adiviñas na mitoloxía grega.

Unha adiviña é unha pregunta enxeñosa ou un enigma. É un xogo que consiste en procura-la resposta á pregunta ou encontrar o sentido oculto dunha frase.

Moitas veces as adiviñas teñen unha rima interna e cóntanse ós nenos para estimular a súa agudeza. As adiviñas tradicionais forman parte da literatura oral dunha lingua.

Un exemplo de adiviña popular galega é:

Que é unha cousiña, cousa: dous dereitiños, un dalle-dalle, catro mexafontes e un rega-montes?
Prema aquí para ver a solución.

Adiviñas de Carballedo, Lugo[editar | editar a fonte]

Recollidas por don Nicanor Rielo Carballo[1]

1-Alto me vexo no laperexo, ben vexo vir e non podo fuxir.

2-Bótesme tarde, bótesme cedo, ata o maio, non me ves o pelo.

3-Catro corremontes, catro cichafontes, un dálle dálle, e dous tuturulús

4-Cen redondiños e un redondón, un saca saca e un quita pon

5-Dúas nais e dúas fillas, cubertas con tres mantillas e ningunha vai sen ela aínda que son tres prendas

6-Dúas peludas, un pelado e un cálcalle no rabo

7-Embaixo da terra, nun burato metida, ten barbas e non cara, dentes e sen boca, cabeza e sen pés e ti que tanto sabes, adiviña o que é

8-Entre dous puños brancos hai unha flor amarela, que se pode presentar diante do rei e da reina

9-Foliquiño andaba buscando, o rabo largo estaba mirando e se non fora polo buratiño, o que sería do pobre Foliquiño

10-Miña nai é tartamuda, meu pai é cantador, teño un vestido branco e marelo o corazón

11-Que cousa é, que cousa non é, cando vai para o monte vai enguruñada, e cando vén para a casa vén estarricada

12-Teño uns tríngulis míngulis colgados da barriga, teño libras, teño cuartas e en min todos se fían

13-Unha vez, a ver se adiviñas, debaixo do pinguín que pingaba estaba o roncón que roncaba e veu o fungón que fungaba, e o demo do fungón que fungaba botou de alí ao roncón que roncaba

14-Métoo duro, sácoo brando, coloradiño e chorreando

SOLUCIÓNS: 1: A cereixa na cerdeira. 2: A pataca. 3: A vaca (4 cornos, 4 tetos, un rabo, 2 cornos). 4: o pote do caldo (as borbullas e o testo). 5: Avoa, filla e neta. 6: un labrego arando (2 vacas, un labrego, un arado). 7: O allo. 8: O ovo. 9: O rato e o gato. 10: O ovo. 11: A corda de atar. 12: A romana de pesar. 13: O porco e o can. 14: O pan nas sopas de viño.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Rielo Carballo, Nicanor (1976). Escolma de Carballedo. Ed. Castrelos. ISBN 84-7041-041-5.