Vilamourel, Paderne

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Vilamourel
Igrexa de San Xoán de Valamourel.
ConcelloPaderne[1]
ProvinciaA Coruña
Coordenadas43°16′37″N 8°09′20″O / 43.277, -8.1555Coordenadas: 43°16′37″N 8°09′20″O / 43.277, -8.1555
Poboación127 hab. (2013)
Entidades de poboación10[1]
editar datos en Wikidata ]

San Xoán de Vilamourel é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Paderne. Segundo o IGE en 2013 tiña 127 habitantes (68 mulleres e 59 homes) distribuídos en 5 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 139 habitantes.

Cultura[editar | editar a fonte]

Topónimo[editar | editar a fonte]

Vilamourel é posiblemente un antropónimo de orixe latina e ligado á cristianización. Componese de "vila" e "mourelo", do nome latino Maurellus. Ese nome conta á súa vez cunha raíz prerromana, "mor", que se refire ás rochas ou pedras. Algún autor considerou que o antropónimo é Morille e de orixe totalmente latina. O topónimo xorde entre os séculos VII e X.[2][3][4]

Lugares e parroquias[editar | editar a fonte]

Lugares de Vilamourel[editar | editar a fonte]

Lugares da parroquia de Vilamourel no concello de Paderne (A Coruña)

A Altamira | O Batán | A Calzada | As Condomiñas | O Furado | Medín | A Pedrosa | O Pozo | A Rúa | Teixeiro

Parroquias de Paderne[editar | editar a fonte]

Galicia | Provincia da Coruña | Parroquias de Paderne

Adragonte (Santiago) | Obre (Santo André) | Paderne (San Xoán) | Quintas (Santo Estevo) | San Pantaleón das Viñas (San Pantaleón) | San Xulián de Vigo (San Xulián) | Souto (Santa María) | Vilamourel (San Xoán) | Vilouzás (San Salvador)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 DECRETO 189/2003, do 6 de febreiro, polo que se aproba o nomenclátor correspondente ás entidades de poboación da provincia da Coruña.
  2. Meméndez de Luarca y Navia Osorio, J. R. (2000). La construcción del territorio. Mapa histórico del Noroeste de la Península Ibérica. Madrid. 
  3. Piel, J.M (1947). "Nomes de "possessores" latino-cristaos na toponimia asturo-galego portuguesa". Biblos. Revista da facultade de Letras da Universidade de Coimbra. volume = Vol. XXIII (Coimbra): 143–202, 233–407. 
  4. Sánchez Pardo, JC.; Andrade Cernadas, JM (Dirección) (2008). "Territorio y poblamiento en Galicia entre la antigüedad y la plena Edad Media (Tese)". Universidade de Santiago de Compostela: 1051. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]